Οι ιστορίες διαφορετικών βιβλίων αποχτούν περίεργη γεύση όταν διαβάζονται παράλληλα. Ίσως για έναν πιουρίστα της αφήγησης, έναν καθαροκοιλιά αναγνώστη, αυτό να ήταν ως και ασύγγνωστο αμάρτημα, ποιος όμως δεν έχει πλάι στο προσκεφάλι του όχι δύο, αλλά και τρία και πέντε βιβλία, και τυχαίνει ν’ ανοίγει πότε το ένα, πότε τ’ άλλο, θέλοντας να τα διαβάσει όλα, ενώ συνάμα δεν ξέρει ποιο να διαλέξει πρώτο, σε βάρος των υπολοίπων – ώσπου να κατασταλάξει σ’ ένα και να λογοδοθεί μέχρι να διαβάσει και την τελευταία σελίδα· νιώθοντας όμως πάντα τα άλλα να περιμένουν πότε θα ’ρθει και η δική τους σειρά, διεκδικώντας από τον αναγνώστη το παροδικό τους δικαίωμα στη μονογαμία. Στην περίπτωση ωστόσο των διηγημάτων, μπορεί η πολυγαμία να κρατήσει ως το τέλος. Έτσι πλέχτηκαν αναμεταξύ τους, σαν παράξενα καθρεφτίσματα το ένα του άλλου, τα διηγήματα στις συλλογές Αφαίας και Τελαμώνος του Κώστα Κατσουλάρη και Το ψάρι και το ζάρι, δεύτερο βιβλίο του εικαστικού Κώστα Σιαφάκα (κι ακόμα καλύτερο από την ήδη καλή πρώτη συλλογή του· πράγμα που πάντα λέει πολλά για έναν γραφιά). Το «κλείσιμο του ματιού» με την εμφάνιση του ίδιου του συγγραφέα της ιστορίας στη «Σταδιακή εξασθένηση των ανέμων» του Κατσουλάρη, και η αλλόκοτη ιστορία του ψαριού που κατάπιε δυο ζάρια στο ομώνυμο διήγημα στο Ψάρι και το ζάρι του Σιαφάκα· το αίτημα για κυβική μπάλα ποδοσφαίρου στην «Αναγκαία μεταρρύθμιση» του Κατσουλάρη και η επίσης αλλόκοτη και κατά τι μακάβρια ιστορία του γαντιού, του δαχτυλιδιού και του μονόχειρα με το ταριχευμένο άλλο του χέρι στο «Γάντι» του Σιαφάκα· η ευφυώς μετέωρη ιστορία στο «Pitch» του Κατσουλάρη, για τον κινηματογραφικό σταρ που η φιλαυτία του τον ωθεί να σκηνοθετήσει την ίδια του την κηδεία ώστε να παρακολουθήσει τις εκδηλώσεις λατρείας των θαυμαστών του, και η κρύφια σχέση ενός προσώπου με τον παγκόσμιο χάρτη στον τοίχο της κάμαράς του, στο «Χάρτη» του Σιαφάκα – έγιναν όλα διηγήματα κι αντιδιηγήματα στον καθρέφτη της αφήγησης· καθώς με τον ξεχωριστό του τρόπο, με το «μεταμοντέρνο» σχόλιο πάνω στην αφήγηση και τους «μετα-αφηγηματικούς» του τρόπους στη συλλογή του Κατσουλάρη, με τον ανθρωπομορφισμό και την εισβολή του αναπάντεχου και του μαγικού στη συλλογή του Σιαφάκα, το καθένα διηγούνταν την ιστορία του και ταυτόχρονα τη σχολίαζε και την ανέτρεπε.
⸙⸙⸙
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Zωγραφική: Koga Harue. Δείτε τα περιεχόμενα του πέμπτου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]
