Τα βιβλία που με έχουν συναρπάσει, τα ερωτεύτηκα στην κυριολεξία είναι του Κρασναχορκάι τα Πόλεμος και πόλεμος και Η μελαγχολία της αντίστασης (εκδ. Πόλις).
Μέσα στην πολυπλοκότητα του ασχεδίαστου σχεδίου του Κόσμου, όπου οι πόλεμοι διαδέχονται ο ένας τον άλλον ασταμάτητα, όπου η αντίσταση κάθε φορά γονατίζει, άνθρωποι αθώοι, αφελείς, σύγχρονοι πρίγκιπες Μίσκιν οι ήρωές του, αρθρώνουν έναν παραληρηματικό λόγο, σκοτεινό και άχρονο, μέσα σε καφκικά αδιέξοδα, όπου φαίνεται πως μόνο η λογοτεχνία είναι σε θέση να εκφράσει και ίσως να σώσει, αυτόν τον παράλογο και αντιανθρώπινο κόσμο.
[Όπως κάθε χρόνο, από τα Χριστούγεννα μέχρι και το τέλος των γιορτών δημοσιεύουμε τις λίστες των συνεργατών μας για τα δικά τους αγαπημένα από τη χρονιά που φεύγει: καταγράφονται βιβλία, μουσικές, ταινίες, παραστάσεις, ό,τι μας άρεσε απ’ το έτος που πέρασε. Δεν πρόκειται για λίστες με “τα καλύτερα του 2017” –τα πνευματικά γεγονότα δεν μπορεί να κατατάσσονται με τέτοιο τρόπο–, αλλά γι’ αυτά που κατά την υποκειμενική κρίση των γραφόντων αξίζει ίσως να προσεχτούν περισσότερο.]
Δείτε τα περιεχόμενα της έντυπης έκδοσης εδώ.
