Δημήτρης Παπανικολάου: Σαν και μένα καμωμένοι (εκδ. Πατάκης).
Βιβλίο εμπεριστατωμένης και ουσιαστικής μελέτης για την τόλμη του Καβάφη να εκφραστεί ηδονικά και με σαγηνευτική περιπάθεια για τον έρωτα, τον ομοφυλόφιλο έρωτα -ερχόμενος σε αντιπαράθεση και ρήξη με τις συμβάσεις και συντηρητικές προκαταλήψεις της εποχής του. Με την όντως «επαναστατική» αυτή τόλμη του κατόρθωσε να διαβάζεται άπληστα, να συγκινεί και να θαυμάζεται απεριόριστα και μάλιστα από ανθρώπους όλων των φύλων και όλων των ροπών.
Χάρης Βλαβιανός: Το αίμα νερό (εκδ. Πατάκης).
Η έλλειψη, η απουσία στοργής, θαλπωρής και αφοσιωμένου ενδιαφέροντος από τους γονείς προς το παιδί δημιουργεί ανεξίτηλα τραύματα στην ψυχή του, που τα κουβαλάει εφ’ όρου ζωής. Αυτό το τραύμα -από δικά του προσωπικά βιώματα- με εξομολογητική τολμηρότητα και εύστοχη δεινότητα ως προς το περιεχόμενο και τον λόγο μεταφέρει ο συγγραφέας στο μυθιστόρημά του.
Γιώργος Χ. Θεοχάρης: Πιστοποιητικά θνητότητας. Ποιήματα 1970-2010 (εκδ. Σύγχρονη Έκφραση).
Πρόκειται για συγκεντρωτική έκδοση του ποιητή. Το έργο του Γ.Χ. Θεοχάρη είναι κυρίως ανθρωποκεντρικό και υπαρξιακό, με παράπλευρη, αλλά σε μικρότερη έκταση, την κοινωνικοπολιτική του διάσταση. Στις αρετές του συγκαταλέγεται η πυκνή αφηγηματική ικανότητα -ρεαλιστική, αλλά και με αποχρώσεις συγκρατημένου λυρισμού. Περιεχόμενο και μορφή συγχωνεύονται άρτια και έντονα, αναδεικνύουν ωριμότητα και μαστοριά έμπειρου τεχνίτη.
Ιγνάτης Χουβαρδάς: Υπόκλιση στον πειρασμό (εκδ. Οδός Πανός).
Μέσα από οκτώ διηγήματα ο συγγραφέας κάνει έναν ιδιαίτερα απογυμνωμένο, λάγνο και ηδυπαθή απολογισμό της ερωτικής του ζωής από το παρελθόν, αρκετές δεκαετίες πριν, μέχρι το παρόν. Το διονυσιακό πνεύμα του ύφους και της έκφρασης μάς μυεί στην τελετουργία της ερωτικής μέθεξης.
Δώρα Κασκάλη: Ανταλλακτήριο ηδονών (εκδ. Σαιξπηρικόν).
Τη διέλευσή της στην ομορφιά, τη μεταμόρφωση, αλλά και τον κίνδυνο, την απόγνωση που αφήνει ο παράφορος έρωτας, καταθέτει η Δ. Κασκάλη σε αυτή την πρώτη ποιητική συλλογή της. Διεισδυτική, πυρετώδης, θελκτική η γραφή της.