*
Όχι μη της το πεις της Άννας. Μην της το πεις. Δεν λένε σε μια μάνα πως το παιδί της….Ναι, εκεί στο φρέαρ, στη δροσιά του… ναι, εκεί τα ανάλαφρα πατήματα των χελιδονιών είχανε χτίσει τη φωλιά στα μάτια του…
*
Το σκυλί είχε πλησιάσει με αργές κινήσεις το φρέαρ που ανάβλυζε και ήπιε ήσυχα γλύφοντας απαλά το νερό.
Ύστερα στάθηκε ακίνητο δίπλα στην πηγή σαν φιλόσοφος που στοχάζονταν τα κελαηδίσματα των πουλιών.
Σε λίγο πλησίασε ένας ρακένδυτος άντρας. Κρατούσε από το χέρι ένα μικρό ξεμαλλιασμένο κοριτσάκι. Το σκυλί πλησίασε τους έγλυψε τα ξεχαρβαλωμένα παπούτσια κι έτριψε τη μουσούδα του στο κουρελιασμένο φουστάνι του παιδιού. Ο άντρας του χάιδεψε το κεφάλι, έσκυψε στο φρόχειλο και ήπιε με απόλαυση το δροσερό νερό, δίνοντας με την χούφτα του και στην μικρή.
Κάθισαν κι οι τρεις δίπλα στην πηγή, κοιτάζοντας με μια γαλήνια απελπισία τον φωτεινό ορίζοντα.
Από μακριά ακούγονταν οι βρυχηθμοί των πολυβόλων που πλησίαζαν.
Δίπλα το φρεάρ αμέριμνο πότιζε τα χορτάρια με ελπίδα.
Μαργαρίτα Σταύρου
[Με αφορμή τον διαγωνισμό μικροδιηγήματος, γνωστοί συγγραφείς μάς στέλνουν και δικά τους κείμενα ζητώντας να μείνουν εκτός συναγωνισμού, προκειμένου να μη στερήσουν τη βράβευση από νεότερους συναδέλφους τους. Τα διηγήματα αυτά δημοσιεύονται για την ώρα με ψευδώνυμο, τα ονόματα των συγγραφέων τους όμως θα αποκαλυφθούν μαζί με τα αποτελέσματα. Υπενθυμίζουμε ότι μπορείτε να αποστείλετε τα δικά σας μικροδιηγήματα έως τις 8 Δεκεμβρίου. Ήδη οι συμμετοχές είναι αρκετές!]
