ΣΤΟ ΦΙΛΙΑΤΡΟ
Έφθασε στην είσοδο της πόλης Συχάρ, της Σαμάρειας. Οι μαθηταί αυτού απεληλύθεισαν εις την πόλιν, ίνα τροφάς αγοράσωσι. Είδε έναν νεαρό να κάθεται στο φιλιατρό. «Ποιος είσ’ εσύ», του είπε, «που κάθεσαι, κοιτάζοντας με λάγνο βλέμμα, στο φρέαρ του Ιακώβ, και με αυθάδεια διαφοροποιείς το μύθο; Στη θέση σου έπρεπε να βρίσκεται μία Σαμαρείτις! Δεν αναφέρεται η παρουσία σου στο κατά Ιωάννην, πουθενά!»
Ο νεαρός τον κοίταξε βαθειά στα μάτια κι απεκρίθη: «Το σώμα μου στες ηδονές το δίνω, στες απολαύσεις τες ονειρεμένες, στες τολμηρές ερωτικές επιθυμίες, στες λάγνες του αίματός μου ορμές, χωρίς κανέναν φόβο, γιατί όταν θέλω –και θα ’χω θέλησι, δυναμωμένος ως θα ’μαι με θεωρία και μελέτη– στες κρίσιμες στιγμές θα ξαναβρίσκω το πνεύμα μου, σαν πριν, ασκητικό».
Εκείνος πήρε από τα χέρια του νέου το τάσι με το δροσερό νερό που του προσέφερε και ξαναρώτησε: «Ποιο είναι τ’ όνομά σου;»
«Μυρτίας», απεκρίθη ο νέος, «Σύρος σπουδαστής στην Αλεξάνδρεια, εν μέρει εθνικός κ’ εν μέρει χριστιανίζων».
Από κάπου παράμερα προσέγγισε το φρέαρ ένας γέρος και τείνοντας μία φιάλη από υαλί χρωματιστό στον νέο, για να την πληρώσει, τον παρότρυνε: «Τον νουν σου ύψου προς τον Κύριον».
Ο γέρος στερέωσε τα ματογυάλια στη γρυπή του μύτη κι αφήνοντας τον νέο στο φιλιατρό του φρέατος απήλθε, ομού μετ’ εκείνου του ξένου, προς Γαλιλαία.
Οξείδιο του αργιλίου
[Με αφορμή τον διαγωνισμό μικροδιηγήματος, γνωστοί συγγραφείς μάς στέλνουν και δικά τους κείμενα ζητώντας να μείνουν εκτός συναγωνισμού, προκειμένου να μη στερήσουν τη βράβευση από νεότερους συναδέλφους τους. Τα διηγήματα αυτά δημοσιεύονται για την ώρα με ψευδώνυμο, τα ονόματα των συγγραφέων τους όμως θα αποκαλυφθούν μαζί με τα αποτελέσματα. Υπενθυμίζουμε ότι μπορείτε να αποστείλετε τα δικά σας μικροδιηγήματα έως τις 8 Δεκεμβρίου. Ήδη οι συμμετοχές είναι αρκετές!]