ΚΩΔΙΚΟΣ «ΦΡΕΑΡ»
Ο ντετέκτιβ άνοιξε την πόρτα του υπόγειου δωματίου και κοντοστάθηκε αμήχανα. Προσπάθησε να συνηθίσει το σκοτάδι μέχρι που βρήκε στην τσέπη του τον αναπτήρα. Πλησίασε στο παράθυρο και τράβηξε τις κουρτίνες. Το αδύναμο φως έπεσε στο τραπέζι που ήταν γεμάτο με στοίβες βιβλίων, χαρτιών και περιοδικών της δεκαετίας του ’60. Η οθόνη του ανοιχτού υπολογιστή ήταν σκοτεινή. Κούνησε το ποντίκι και εμφανίστηκαν στην επιφάνεια δυο λέξεις: κωδικός «φρέαρ». Σκέφτηκε ότι πιθανόν να ήταν ο κωδικός με τον οποίο θα έμπαινε στην σελίδα που θα αποκάλυπτε την αλήθεια σχετικά με την απάτη στο λογιστήριο της εταιρείας. Ο διευθυντής της τον είχε προσλάβει για να βρει το άτομο που διέρρεε στοιχεία στους ανταγωνιστές. Πέταξε τον φάκελό του στην πολυθρόνα και πληκτρολόγησε τους λατινικούς χαρακτήρες για να ανοίξει το πρόγραμμα του υπολογιστή. Μπροστά του εμφανίστηκαν ποσά και ονόματα, που θαρρείς και ξεπηδούσαν από ένα βαθύ φρέαρ. Αντέγραψε βιαστικά τα αρχεία στο στικάκι του και τότε μόνο πρόσεξε το πτώμα στο κρεβάτι. Η ματιά του έπεσε στο πάτωμα, όπου υπήρχε πεταμένο το γνωστό οικονομικό περιοδικό με τον τίτλο Το φρέαρ των Αθηνών. Έπρεπε να βιαστεί. Να μην τον βρουν στον τόπο του εγκλήματος…
Σάρα Ιωάννου
[Με αφορμή τον διαγωνισμό μικροδιηγήματος, γνωστοί συγγραφείς μάς στέλνουν και δικά τους κείμενα ζητώντας να μείνουν εκτός συναγωνισμού, προκειμένου να μη στερήσουν τη βράβευση από νεότερους συναδέλφους τους. Τα διηγήματα αυτά δημοσιεύονται για την ώρα με ψευδώνυμο, τα ονόματα των συγγραφέων τους όμως θα αποκαλυφθούν μαζί με τα αποτελέσματα. Υπενθυμίζουμε ότι μπορείτε να αποστείλετε τα δικά σας μικροδιηγήματα έως τις 8 Δεκεμβρίου. Ήδη οι συμμετοχές είναι αρκετές! Ο πίνακας είναι του René Magritte.]
