Με τις παλιές πέτρες του σιδηροδρομικού σταθμού φτιάξαμε τα διαγράμματα των σπιτιών. Δωμάτια σ΄όλα τα μήκη και τα πλάτη του οικοπέδου, άνθη και δέντρα αειθαλή, όπως ήταν κάποτε. Η Ανθή που εξέρχεται της οικίας εν μέσω ραγδαίας βροχής. Η Ανθή που εργάζεται στα συσκευαστήρια και ονειρεύεται πως θα παντρευτεί τον όμορφο εκείνο Εύζωνα. Η Ανθή που ΄χει θάψει όλους του προγόνους της και μένει σ΄ένα απ΄εκείνα τα σπίτια που φτιάξαμε παιδιά με λίθους ακατέργαστους. Η Ανθή που αναμένεται ν΄αφήσει εποχή σκοτώνοντας τους εραστές της στις πύλες των παλαιών εργοστασίων. Η Ανθή, η Κάρμεν, η Στέλλα, είναι κορίτσια με δέρμα λευκό που φωτογραφίζουν οι περιηγητές μιας Κυριακής. Είναι σεισμοί.
Οι φαντάροι μες στη βροχή φέρναν τα τραπέζια. Ένας ένας με τον οπλισμό του άφηνε στη μεγάλη πλατεία της ταξιαρχίας το φορτίο. Μια γυναίκα που κανείς δεν είδε ποτέ ξανά τα βγαζε στον ήλιο, τα ΄ντυνε με τα εαρινά τραπεζομάντιλα και εκείνα γίνονταν βάρκες, βυθίζονταν μες στους καιρούς. Οι φαντάροι αναχωρούσαν για το πεδίο της βολής. Με τον οπλισμό τους πάντα, ν΄αφήνουν την ταξιαρχία και την εποχή του πολέμου.
Το πρωί του επισκεπτηρίου παρουσιάζαμε μια όψη ανάλογη μ΄εκείνη που διασώζουν οι ζωγράφοι της Κυριακής. Κατηφορίζαμε παρελαύνοντας, περνούσαμε κήπους εθνικούς, αμίλητους απόστρατους, σκοπευτήρια, αντλίες, νεκρά δάση. Όταν πια φθάναμε κοντά στην πύλη, ορισμένοι από εμάς κλάψαμε, πάψαμε το βηματισμό μας και διαλυθήκαμε. Κάτω πρόσμεναν ανήσυχες οι μητέρες, οι ερωμένες, οι αρραβωνιαστικές της επαρχίας. Γυναίκες εξαντλημένες από τα ταξίδια, παλιά γυαλικά.
Εκείνο τ΄απόγευμα κοντά στον φάρο σ΄αποχαιρέτησα για πάντα. Εσύ, λέει θα γύριζες στα ορεινά χωριά της Πέλλας, στα κεράσια και τη μικρή Κατερίνα που θυμάται πάντα την υπόσχεσή σου. Το λιμάνι προχώραγε μες στα νερά, κοντά στα εμπορικά πλοία, έτρεμε και χανόταν σε μια ατμόσφαιρα συντέλειας. Ολόκληρη η πόλη σπαραζόταν απ΄το φως και τους ασβέστες της Σαμοθράκης. Οι νέοι με τα χάλκινα έφευγαν μαζί σου τραβώντας κατά τη μυθική έξοδο της Αλεξανδρουπόλεως. Οι στρατεύσιμοι καιροί τέλειωναν, τέλειωναν οριστικά.
