Οι χοροί διεξάγονται στα μεγάλα σιλό των αυτοκινητοδρόμων. Οι επισκέπτες καταφτάνουν απ΄όλες τις γειτονικές περιοχές. Άνθρωποι με φροντισμένη εμφάνιση συρρέουν αρχικά στο σταθμό. Τα υπεραστικά της επαρχίας φθάνουν αργά, με χαμηλωμένα φώτα, μ΄όλη την ανάμνηση του αυτοκινητόδρομου. Αργότερα νεαρά ζευγάρια θ΄αναχωρήσουν μ΄αυτά τα ίδια για την πόλη. Μες στη νύχτα, πραγματικά ερωτευμένα, καθισμένα πλάι στα παράθυρα, μια ατέλειωτη τάξη προτομών.
Μες στις αίθουσες οι γηραιοί ζωέμποροι μιλούν χαμογελώντας στα κορίτσια. Ανάμεσα στους γύψινους κύκνους λαμβάνουν χώρα οι πράξεις οι πιο αποστολικές.Τα κορίτσια φορούν φτερά πουλιών και δεν μοιράζονται ποτέ τ΄αληθινό τους όνομα. Ορισμένες μιμούνται την πόζα των αμερικάνικων φιλμ νουάρ, με τα μισά πρόσωπα στη σκιά.
Αργότερα μες στα δωμάτια θα περιφέρονται συντρίβοντας το φύλο τους. Με μαύρες γόβες, με λαιμούς αγαλματένιους θα γερνούν όπως καρυάτιδες στα χέρια στρατευμένων εραστών.
Πώς χειροκροτούν όλοι. Απ΄τη σκάλα κατεβαίνει η κυνηγέτιδα, η αναγεννησιακή νύμφη, σαν ονειρεμένη, μονοπωλώντας το ενδιαφέρον.Έχει ένα όνομα πέτρινο που δεν συναντάται πια. Τα παιδιά της πνιγμένα κοιμούνται στην Κόρινθο.
Τώρα φαντάσου τοπία στα πόδια ηφαιστείων, αποκαλυπτικά φρέσκα απ΄την εποχή του αρχαίου τροπικού, σπουδές λαϊκών γυμνών. Υπονοούμενα.
[Πρώτη δημοσίευση.]
