Έναν ολόκληρο χρόνο ούτε ένας μαγαζάτορας δε μάζεψε στις κούτες τις μπάλες, τις γιρλάντες και τα λαμπιόνια. Κανένας δεν σκέφτηκε να ξύσει τη χαρωπή φιγούρα του Αη Βασίλη, το έλκηθρο, το νεογέννητο και το 2020 από το τζάμι. Μια άγραφη συμφωνία κράτησε ζωηρό τον διάκοσμο στη θέση του.
Για μήνες παρακολουθούσαμε από απόσταση τα ληγμένα Χριστούγεννα των μαγαζιών και τα άδεια μας βλέμματα ζωντάνευαν από το άκαιρο φως.
«Φάτε μάτια ψάρια» έλεγε ο χωρατατζής της ασφάλειας στην είσοδο του πιο κεντρικού πολυκαταστήματος, όταν πλησιάζαμε αρκετά κοντά για να ακούμε.
Οι καλές ειδήσεις στέρευαν. Ο χρόνος έπρεπε να μετράει αντίστροφα για την επιστροφή στην κανονικότητα, όμως τίποτα δεν ζούσε έξω απ’ τις οθόνες. Μόνο τα φώτα περίσσευαν και ο κόσμος βουτούσε με φόρα στο σκηνικό της γιορτής που δεν ήρθε μα την καλοπιάναμε για να κοπιάσει.
Ο καιρός έφευγε δύσκολα σαν να τον ζόριζε κάποιος, οι μέρες άλλαζαν μένοντας ίδιες. Οι περισσότεροι σταματήσαμε να διαβάζουμε και να βλέπουμε ειδήσεις. Τελευταία τα νέα κυκλοφορούσαν από στόμα σε στόμα και έτσι δεν ξέραμε ούτε από ποιον ξεκινούσαν ούτε πόσο άλλαζαν στη διαδρομή.
-Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς θα ανοίξουνε τα μαγαζιά, άρχισε να ψιθυρίζεται από τις αρχές του Δεκέμβρη του 2021.
Ήμασταν όλοι έτοιμοι να ξεχυθούμε στα μαγαζιά αν και δεν ξέραμε τι να αγοράσουμε. Είχε έρθει η ώρα τα πολύχρωμα φώτα να παγιδέψουν το κακό λοιπόν, σκεφτόμασταν. Περιμέναμε με χτυποκάρδι πότε θα λυθούν τα μάγια.
Όταν έφτασα στην είσοδο του πολυκαταστήματος ο χωρατατζής της ασφάλειας ήταν εκεί με το γνωστό του αστείο. Όλα ήταν απαράλλαχτα, κόσμος με μάσκες συνωστίζονταν.
Τα καταστήματα ήταν στολισμένα, γιορτινά και ολόφωτα αλλά ακόμη κλειστά όμως για μια στιγμή οι ουρανοί άνοιξαν και το χαμόγελο στα πρόσωπα έσκαψε μια βαθιά ουλή χαράς που θα’ μενε ζωντανή μέχρι άνθρωποι, θεοί και φώτα να ανοίξουν τις πόρτες στο θαύμα.
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Δείτε τα περιεχόμενα του πρώτου μας ηλεκτρονικού τεύχους εδώ.]