Με τα air condition αναμμένα στο φουλ, έβαλαν τις υπογραφές και δώσανε τα χέρια. Σήμερα πούλησαν τα παιδιά τους.
-Να μας ζήσουν τα μεγαθήρια, συμπέθερε, και σύντομα ν’ αποκτήσουμε απογόνους άξιους να συνεχίσουνε τη δυναστεία!
Φχαριστημένοι κι οι δυο, με τα προγαμιαία συμβόλαια στο χέρι, προεξόφλησαν το κατευόδιο του γάμου των παιδιών τους. Η ισχύς εν τη ενώσει στον κόσμο των επιχειρήσεων. Βγαίνοντας απ’ το γραφείο του δικηγόρου, βλέπουν στο δρόμο δυο παιδιά μ’ ένα μωρό στην αγκαλιά. Εκείνη είκοσι ετών, ποππύζει μ’ αθωότητα όσο βυζαίνει το αχρόνιαστο παιδί στους ροδαλούς της κόρφους. Εκείνος άπραγος, σαν ηττημένος αίγαγρος που του’ χαν κόψει τ’ αχαμνά, από κοντά τη συνοδεύει. Δεν βρήκαν άλλο υπόστεγο μες στο λιοπύρι του μεσημεριού για να θεριέψουν την αγάπη τους με μητρικό γάλα, μακριά από του κόσμου τα λερά βλέμματα. Στερέψανε τα μαστάρια τ’ ουρανού για τους φτωχούς κι η επιλόχειος κατάθλιψη της κοσμικής συνείδησης κι απόψε θα περισσέψει.
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Όλο τον Ιούλιο, δημοσιεύουμε κείμενα με θέμα τον καύσωνα. Στείλτε μας κι εσείς το δικό σας!]
