Θυμάσαι την κόρη του, ρώτησε τη μητέρα μου η αδελφή της, που είχε σπουδάσει μαία και μάλωσε με τους γιατρούς, γιατί όλο καισαρικές ήθελαν. Έκανε παιδί.
Βγάζουν πιο πολλά με τις καισαρικές, παρατήρησε η μητέρα μου.
Οργανώνουν επίσης καλύτερα το πρόγραμμά τους, γιατροί, κλινικές και υποψήφιοι γονείς, πρόσθεσα, καθώς, με το δικό μου πιεστικό πρόγραμμα, είχα παραλείψει να τους πω για τα ευχάριστα που περίμεναν οι φίλοι μου, καθώς σύντομα επρόκειτο να γεννήσει η δική τους κόρη.
Έστω και αν δεν ονομαζόταν Αριάδνη, αφού ο χώρος όπου μεγαλώνει ένα έμβρυο αποτελεί τη μήτρα κάθε λαβύρινθου, δεν είναι μήπως ο ομφάλιος λώρος το νήμα που χαρίζει η μητέρα στο παιδί για να βγει ο Θησέας στο φως από τη σκοτεινή αγκαλιά του Μινώταυρου; Δεν το είπα όμως αυτό, γιατί οι φωνές των μωρών αντηχούν πολλά χρόνια μετά τη γέννησή τους σε έναν άλλο λαβύρινθο, στα αφτιά όσων τα άκουσαν να γεννιούνται.
Αργούσες να γεννηθείς, πράγματι συνέχισε η μητέρα μου, που δεν ακούει πια τόσο καλά, ξημέρωνε Πρωτομαγιά και μπήκε ο γιατρός να ρωτήσει μήπως κάνουμε καισαρική, που ήταν ασυνήθιστη ακόμη εκείνη την εποχή.
Πώς τον έλεγαν τον μαιευτήρα, ρώτησε η θεία μου. Μήπως Ιωαννίδη; Εκείνος που είχε το ψευδώνυμο Καίσαρ, έχοντας μάθει την τομή στη Γαλλία.
Τι εκλογές ήταν πάλι αυτές στη Γαλλία; Περιφερειακές, αναρωτήθηκε η μητέρα μου. Δεν ήταν αυτός ο μαιευτήρας. Και η μαμή, που είχε μείνει κοντά μου, βγήκε στον διάδρομο φωνάζοντας διαστολή ταλίρου. Όλα προχώρησαν κανονικά. Συμπτωματικά, μια συμμαθήτρια γεννούσε την ίδια ώρα και το μωρό είχε ρέζους και του άλλαξαν το αίμα και έγινε μια ωραία κοπέλα. Τι να κάνει τώρα; Η μητέρα της ζει ακόμη;
Μα δεν χρησιμοποίησαν εμβρυουλκό, επέμενε η θεία μου, αν και θυμόταν άλλη κλινική ή άλλη γέννηση. Ξέρεις, τη μέθοδο με τα κουτάλια. Ασφαλώς όχι, τη διέκοψε αγανακτισμένη η μητέρα μου και στενοχωρέθηκαν και οι δύο και αρχίσαμε να μιλάμε για την άλλη αδελφή τους που θα γιόρταζε την Τρίτη, αν δεν είχε πεθάνει. Τηλεφωνήσαμε και στον εξάδελφό μου που μπορεί να έρθει στις γιορτές.
Αυξάνονται τα τέλη για τα πιο ακριβά αυτοκίνητα, είπε η θεία μου, όταν κλείσαμε το τηλέφωνο. Παλιά οι τράπεζες προσέφεραν μεγάλες ευκολίες αγοράς. Αγόρασαν όλοι Μερσεντές, λες και ήταν ταξιτζήδες ή Αλβανοί.
Να δούμε από πού θα γεννήσουν τώρα τα λεφτά, κατέληξε η μητέρα μου. Αυτό καμία μαμή δεν μπορεί να το καταφέρει.
[Από Τα κορίτσια, πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. To έργο είναι του Diego Max.]