Όταν ξεκίνησε η προετοιμασία για τον Θεόφιλο, το 1986, το μυαλό μου αρχικά πήγε στον φίλο μου ηθοποιό Νίκο Σκυλοδήμο. Ενώ στην αρχή είχε δεχθεί με μεγάλη χαρά να παίξει τον ρόλο, οι υποχρεώσεις του στο Πειραματικό Θέατρο Βόλου δεν του επέτρεψαν να υποδυθεί τον Θεόφιλο. Είχα στενοχωρηθεί πολύ γιατί πίστευα πως ήταν τότε ο καλύτερος ηθοποιός της γενιάς του και πως του ταίριαζε ο ρόλος. Το συγκλονιστικό για όλους τους φίλους γεγονός της αυτοκτονίας του λίγο μετά, με έκανε να πιστεύω –το πιστεύω ακόμα- πως αν έπαιζε τότε τον Θεόφιλο μπορεί και να ζούσε ανάμεσά μας.
Μετά απευθύνθηκα στον Γιώργο Λαζάνη που θαύμαζα από μικρός. Ποντάριζα κυρίως σε σπουδαία ερμηνεία του κατά τα γεροντικά χρόνια του Θεόφιλου και είχα κάποια ανησυχία για το πώς θα έπαιζε τον ζωγράφο στα νιάτα του. Τα δοκιμαστικά και τα μακιγιάζ τον μεταμόρφωναν κάπως, αλλά η ανησυχία παρέμεινε. Από την αμφιβολία και την αγωνία με έβγαλε ο ίδιος ο Λαζάνης που μου είπε πως ο Κουν είναι πολύ άρρωστος και πως ο ίδιος δεν έχει χρόνο για το φιλμ γιατί ήθελε να είναι κοντά στον δάσκαλο. Έμεινα επί ξύλου κρεμάμενος.
Με τους συνεργάτες μου αρχίσαμε να γράφουμε σε μια σελίδα όλους τους καλούς ηθοποιούς εκείνης της εποχής. […]
[Η συνέχεια στην έντυπη έκδοση που κυκλοφορεί αύριο το μεσημέρι. Υπενθυμίζουμε ότι η ύλη του περιοδικού είναι εντελώς άλλη από την ύλη που δημοσιεύεται καθημερινά στην ιστοσελίδα μας.]
