Λένε πως όταν ένας άνθρωπος φύγει από τη ζωή ψηλώνει ο ίσκιος του και φαίνεται σε όλους γύρω του το πραγματικό του ανάστημα. Τώρα θ΄ ακούσεις λόγια περίεργα από πολλές μεριές (που ίσως δε θα τα περίμενες), λόγια που πάντα σ΄ έκαναν να κουνάς το κεφάλι με περίσκεψη ή σ΄ έκαναν να πλήττεις, να βαριέσαι ή να εκνευρίζεσαι, όπως εκείνη τη φορά που έσκυψες στ΄ αυτί μου, ενώ μιλούσε πάνω απ΄ τα κεφάλια μας ένας μεγαλόσχημος, και είπες φωναχτά «μη μας το λες!», χωρίς να νοιάζεσαι αν σ΄ άκουσε (που σίγουρα όμως σε άκουσε και πήρε το μάθημά του…). Θ΄ ακούσεις βέβαια και κουβέντες πραγματικών και ανυστερόβουλων φίλων που θα ήθελαν, για τελευταία φορά, να σου σφίξουν θερμά το χέρι και να σε αποχαιρετίσουν, πάνω και πέρα απ΄ αυτό το ιλιγγιώδες χάος που όλους κάποια μέρα θα μας καταπιεί (και λέγεται και αιωνιότητα), και δεν πρόκειται ποτέ να σε ξαναδούν.
Αυτό εν ολίγοις που εγώ κατάλαβα ήταν πως πέρα από τους ανυπεράσπιστους και τους κατατρεγμένους (πρώτος ο ίδιος βρέθηκες σ΄ αυτή τη θέση) σε ενδιέφεραν πάντα οι φίλοι που κατανοούσαν τον αγώνα σου, που σέβονταν την ιδιωτικότητα σου και μιλούσαν γι΄ αυτήν με διακριτικότητα, που δέχονταν καλοπροαίρετα την κριτική σου και δε σου κρατούσαν κακία, ακόμα κι αν έδειχνες κάποια επιφυλακτικότητα για τη δουλειά τους, και όσοι αρνούνταν, προπαντός, ν΄ ασκήσουν οποιοδήποτε είδος εξουσίας. Διέθετες ένα οξύ και διεισδυτικό βλέμμα προς τους χαρακτήρες τους, μια διπλή αποκαλυπτική όραση, και υπήρξες απόλυτος κυρίαρχος της ελευθερίας και των επιλογών σου. Για όσα συνοπτικά λέγονται εδώ αλλά και πολλά άλλα θα μπορούσε κάποιος που σε γνώρισε καλά να γεμίσει σελίδες επί σελίδων.
Στην κρίσιμη ώρα του απολογισμού – γιατί στο φινάλε καθένας τα δικά του κουκιά μαρτυρά- καταθέτω την προσωπική μου μαρτυρία για μια πολύχρονη σχέση αμοιβαίας εκτίμησης, ανιδιοτέλειας και αγάπης που συνάγεται από μια πλειάδα βιωματικών στιγμών και περιστατικών που έχουν σημαδέψει ένα μεγάλο μέρος της πνευματικής μου ζωής. Εμπειρίες και συμβάντα που βασίστηκαν στη ρητή δική σου αρχή και ομολογία πως με ό,τι καταπιάστηκες στη ζωή σου το έκανες «στα σοβαρά». Και γι΄ αυτό σε ευχαριστώ.
Καλό σου ταξίδι!
