Η μικρή η αίθουσα, κάτω. Πεύκα ένα γύρω. Θρανία eighties. Θα άλλαξε τώρα ο τόπος. Θα καινούργιεψαι. 3ο Λύκειο Δάσους Χαϊδαρίου, κοντά στο 1987.
Είχαμε Θουκυδίδη (μπορεί και Νέα Ελληνικά). Φιλόλογός μας η κ. Αγγελάκη (μακάρι να ξαναμιλούσαμε). Παρών ο Σχολικός Σύμβουλος, ο Χριστόφορος Μηλιώνης.
Τριτοδεσμίτες εμείς, μες στην καλή χαρά. Με τα ρήματα μας, τα άγχη μας. Τα λόγια του Δασκάλου γερή υποσημείωση στα εσώτερά μας.
*
Τον ακούω να σιγοτραγουδάει, στις σελίδες του, το ηπειρώτικο. Και να ξυπνάν οι προγόνοι. Να βγαίνουν στον αυλόγυρο. Να μαζέψουν τσάκνα, να ταΐσουν τα ζώα. Να χαμογελάσουν, λίγο, στον ήλιο.
*
Πετρόχτιστες λέξεις. Γερές, καλοσυνάτες, ντόμπρες. Το μεδούλι της Πίνδου να φτιάχνει νότες, μπας και πιάσουμε ξανά τον αρχαίο τον χορό.
[Πρώτη δημοσίευση της μετάφρασης στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Δείτε τα περιεχόμενα της έντυπης έκδοσης εδώ.]
