Πέντε και μία ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους με ελάχιστα (ή καθόλου) λόγια
και χωρίς ηλικία που (ξανα)είδα το 2018…
… και σίγουρα θα δω ξανά.
Αναζητήστε τα στο διαδίκτυο, χαρείτε τα, μόνοι ή μαζί με μικρούς και μεγάλους αγαπημένους και ακούστε τις σιωπές και τις ανάσες τους
Κυκλοφορούν ελεύθερα, όπως όλα τα όμορφα.
The Maker
του Christopher Kezelos
Ποίημα. Παραμύθι. Ταινία. Τίποτα απ’ όλα αυτά κι όλα αυτά μαζί.
Μια αλλιώτικη ερμηνεία για τον καθένα. Έτσι δεν συμβαίνει με τις αληθινές ιστορίες;
Με ή χωρίς υπερβολή, ένα από τα ομορφότερα έργα τέχνης που έχω συναντήσει στο δρόμο μου.
L’illusioniste
Les triplettes de Belleville
και
Tour Eiffel
του Sylvain Chomet
Πόσο θα ήθελα να γνωρίσω αυτόν τον δημιουργό μικρών θαυμάτων που όλα τα φανερώνει στα κρυφά…
Ο «Θαυματοποιός» μου απέδειξε ότι μάγοι θα υπάρχουν πάντα.
Το «Τρίο της Μπελβίλ» ότι μέσα στο σκοτάδι υπάρχει πάντα φως.
Ο «Πύργος του Άιφελ» ότι οι παράξενες αγάπες είναι οι πιο σπουδαίες.
Tôt ou Tard
της Jadwiga Kowalska
Ένας σκίουρος και μια νυχτερίδα βάζουν σε τάξη τη μέρα και τη νύχτα, τον κόσμο ολόκληρο.
Μαζί τους ένα δέντρο, φεγγάρια, πυγολαμπίδες και βελανίδια.
Lila
του Carlos Lascano
Η Λίλα τρέχει με το μυαλό, τη φαντασία, τα χαρτιά και τα χρώματά της.
Όλοι έχουμε το «παιχνίδι» μας.
Για να περνά ο χρόνος, για να ονειρευόμαστε και για να στεγνώνουμε τις λύπες μας.
