Μην πιάσεις ποτέ κουβέντα με δήθεν ποιητές. Θα σνομπάρουν τα επιχειρήματά σου και θα σου απαντήσουν πως δεν θέλουν να σε ακούν, και πολύ περισσότερο να σε διαβάζουν. Οι δήθεν έχουν την άνεση να μεταφέρουν την κουβέντα εκτός θέματος και να περνούν σε επιθέσεις και ύβρεις επί «προσωπικού», με την άνεση των αγροίκων που είναι υπερήφανοι για την αγραμματοσύνη τους. Δεν είναι κακό να παραδέχεσαι την άγνοιά σου, αλλά είναι απελπιστικό να την υπερασπίζεσαι. Δεν είναι κακό να αγνοείς τις προτροπές και τα έξι μαθήματα του Μπόρχες και του Ίταλο Καλβίνο στο Χάρβαρντ, ή τα έξι+ένα μαθήματα για το λόγο του Χειμωνά, αλλά είναι ποταπό να λες πως δεν σε ενδιαφέρουν να τα διαβάσεις.
Οι δήθεν, με δυο λόγια, δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους. Ίσως να είχαν διαβάσει το ποίημα του Βαλέριο Μαγκρέλι πως «ο ποιητής είναι μύωπας», και νόμισαν πως η ελαττωματική τους όραση είναι το άλφα και το ωμέγα να στεριώσουν λογοτεχνική καριέρα. Οι δήθεν είναι παιδιά που μεγάλωσαν μαζί με έναν πατέρα που δεν κατάφεραν να τον μισήσουν θανάσιμα, απλώς επειδή ο πατέρας τους απουσίαζε παντελώς από τη ζωή τους. Δεν έμαθαν ποτέ τρόπους απλής καθημερινής συμπεριφοράς, π.χ. δεν σηκώθηκαν ποτέ να δώσουν τη θέση τους στο αστικό, δεν έσκυψαν ποτέ να σηκώσουν μια τσάντα ηλικιωμένου που έπεσε στο δάπεδο του σουπερμάρκετ, δεν μάζεψαν ποτέ να κατεβάσουν τα σκουπίδια από το σπίτι τους. Οι δήθεν δεν έφαγαν ποτέ ένα σκαμπίλι τη στιγμή που τους έπρεπε και νομίζουν πως όλοι θα τους συγχωρούν και θα τους αγαπάνε σαν τη μανούλα τους.
Οι δήθεν περιμένουν από όλους την ανοχή της μάνας, την αποχή του πατέρα από την κρίση του. Μεγάλωσαν στην απουσία του πατέρα και δεν χρειάστηκε να διαπράξουν την υγιή πράξη της πατροκτονίας. Ειλικρινά είναι προς λύπηση. Στην πρώτη ευκαιρία ματαίωσης του υπερτροφικού τους εγώ μετατρέπονται σε γυναικούλες και βγάζουν τα νύχια τους σαν όλες τις απατημένες συζύγους. Δεν κάθονται να υπερασπιστούν την άβολη θέση τους και περνάν στην αντεπίθεση επί δικαίω και αδίκω. Δεν είναι σπάνιο είδος: μεγαλώνουν γύρω μας και πολλαπλασιάζονται.
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Έργο: Gerard Ellis.]
Δείτε τα περιεχόμενα της έντυπης έκδοσης εδώ.