frear

Η εξαίσια ησυχία – του Σπένσερ Χολστ

Μετάφραση: Ούρσουλα Φωσκόλου

Δυο καφετιές αρκούδες της Αλάσκας βρέθηκαν σ’ ένα μικρό τσίρκο, όπου σαν ζευγάρι έσερναν κάθε βράδυ στην παρέλαση ένα καλυμμένο βαγόνι. Τις έμαθαν να κάνουν άλματα στον αέρα, να στροβιλίζονται, να ισορροπούν στο κεφάλι τους και να χορεύουν όρθιες στα πίσω πόδια, χέρι-χέρι, απόλυτα συγχρονισμένες. Κάτω από το φως του προβολέα οι χορεύτριες αρκούδες, μια θηλυκή και μια αρσενική, έγιναν γρήγορα οι αγαπημένες του κοινού. Κάποτε το τσίρκο κατέβηκε νότια, κάνοντας περιοδεία στις δυτικές ακτές, από τον Καναδά μέχρι την Καλιφόρνια κι έπειτα ως το Μεξικό, από τον Παναμά στη Νότια Αμερική, πέρασε τις Άνδεις διατρέχοντας όλο το μήκος της Χιλής, μέχρι τα νοτιότερα νησιά της Γης του Πυρός. Εκεί, ένας ιαγουάρος επιτέθηκε στον ταχυδακτυλουργό και τραυμάτισε θανάσιμα τον θηριοδαμαστή· οι άνθρωποι του τσίρκου σκόρπισαν, σοκαρισμένοι από φόβο και τρόμο. Μέσα στη σύγχυση, οι αρκούδες έφυγαν προς άλλη κατεύθυνση. Χωρίς αφέντη, περιπλανήθηκαν ολομόναχες στην ερημιά, στα δασώδη και ανεμοδαρμένα νησιά της κάτω Ανταρκτικής. Μακριά από οποιονδήποτε άνθρωπο, σ’ ένα απόμακρο ακατοίκητο νησί, σε κλίμα που βρήκαν ιδανικό, οι αρκούδες ζευγάρωσαν, ευημέρησαν, πολλαπλασιάστηκαν κι έπειτα από πολλές γενιές γέμισαν ολόκληρο το νησί. Πράγματι, μετά από μερικά χρόνια, οι απόγονοι των δύο απλώθηκαν σε μισή τουλάχιστον ντουζίνα διπλανών νησιών και εβδομήντα χρόνια αργότερα, όταν οι επιστήμονες επιτέλους τις ανακάλυψαν κι άρχισαν να τις μελετούν με ενθουσιασμό, βρήκαν ότι όλες τους, από την πρώτη μέχρι και την τελευταία αρκούδα, ήξεραν να κάνουν εντυπωσιακά κόλπα του τσίρκου.

Τις νύχτες με φωτεινό ουρανό κι ολόγιομο φεγγάρι, συγκεντρώνονται για να χορέψουν. Μαζεύουν τα μικρά και τα νεαρά αρκούδια σε κύκλο γύρω τους. Μαζεύονται όλες μαζί σε απάνεμο μέρος, στο κέντρο ενός απαστράπτοντος κυκλικού κρατήρα, απομεινάρι ενός μετεωρίτη που έπεσε σ’ ένα στρώμα ασβεστόλιθου. Τα υαλώδη τοιχώματά του είναι άσπρα σαν κιμωλία, η λεία βάση του στρωμένη με λευκό χαλίκι κι είναι καλά στραγγισμένος και στεγνός. Τίποτα δεν φυτρώνει εκεί μέσα. Όταν το φεγγάρι υψώνεται επάνω του, το φως αντανακλάται απ’ τα τοιχώματα και γίνεται όλος ο κρατήρας μια πισίνα από φεγγαρόφως, έτσι που το δάπεδο του κρατήρα είναι δυο φορές πιο φωτεινό από οτιδήποτε άλλο εκεί κοντά. Οι επιστήμονες εικάζουν ότι στην αρχή το ολόγιομο φεγγάρι θύμιζε σ’ εκείνες τις δυο αρκούδες τον προβολέα του τσίρκου, γι’ αυτό και χόρευαν. Κι όμως, αναρωτιέται κανείς, στον ήχο ποιας μουσικής χορεύουν οι απόγονοι;

Χέρι-χέρι, απόλυτα συγχρονισμένες… τι μουσική μπορεί να παίζει στο κεφάλι τους καθώς χορεύουν κάτω απ’ το φεγγάρι και το Νότιο Σέλας, καθώς χορεύουν μέσα στην εξαίσια ησυχία;

Σε λίγο καιρό κοντά σας με νέο ηλεκτρονικό τεύχος στο mag.frear.gr

Mag.frear.gr – Τα ηλεκτρονικά μας τεύχη