1. Ὁ προδοτικός ἀσπασμός
Ἦρθαν ἔτσι τά πράγματα, ὥστε διάβασα τόν Δρόμο τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κλωντέλ πολλά χρόνια ἀργότερα ἀπό τόν Βίο τοῦ Χριστοῦ τοῦ Φάρραρ καί ἀπό τό εἰσαγωγικό σημείωμα ἐκείνου πού μετέφρασε τόν Βίο τοῦ Ἰησοῦ τοῦ Ἐρνέστου Ρενάν.
Στή Δέκατη Στάση τοῦ ποιήματος, ἀνάμεσα στά πρόσωπα τῆς Σταύρωσης μνημονεύεται γιά τό δόλιο φίλημά του καί ἕνας σύγχρονος τοῦ ποιητῆ ‒μοναδικός πικρός ἀναχρονισμός σέ ὁλόκληρο τό μακρύ κείμενο.
Δέν μπορεῖ νᾶναι τοῦτος ὁ Χριστός. Δέν εἶναι
ὁ Υιός τοῦ Ἀνθρώπου. Δέν εἶναι διόλου Θεός.
Τό Εὐαγγέλιό του εἶναι ἀπάτη καί οἶκος τοῦ
Πατρός του δέν εἶναι ὁ οὐρανός.
Ἀγύρτης εἶναι. Εἴτε μιλήσει, εἴτε σωπάσει
παρατᾶτε τον τόν τρελλό.
Ὁ δοῦλος τοῦ Ἄννα τοῦ καταφέρει ράπισμα
κι ὁ Ρενάν τόν προδίδει μέ ἀσπασμό.
Σκληρός στίχος, πλήν ὅμως δίκαιος, ἀφοῦ ὁ Γάλλος ἀθάνατος οὔτε κάν τά ἀργύρια δέν ἀπέστρεψε.
2. Μιά ἀγγελία τῆς Ἀκροπόλεως
Ἔδειξα στήν κόρη μου Λαμπρινή τόν κλωντελικό στίχο. Ἐκείνη μοῦ θύμισε ὅτι στήν Ἀκρόπολιν τῆς 8.3.1898, λίγο προτοῦ κυκλοφορήσει σέ φυλλάδια ὁ μεταφρασμένος ἀπό τόν Παπαδιαμάντη Βίος τοῦ Χριστοῦ τοῦ Φρ. Γ. Φάρραρ, δημοσιεύτηκε μιά προαναγγελία τῆς ἔκδοσης, ὅπου ἐπίσης ὑπῆρχε τό ὄνομα τοῦ Ρενάν. Τήν παραθέτω, […]
[Ολόκληρο το κείμενο στο τεύχος 10 του περιοδικού, που κυκλοφορεί. Υπενθυμίζουμε ότι η ύλη του τεύχους είναι εντελώς άλλη από την ύλη που δημοσιεύεται καθημερινά στην ιστοσελίδα μας.]
