ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΗ ΜΕΡΑ
Συμπλέουν η εγκατάλειψη και η αμέλεια. Ό,τι θεριεύει ένα παρόν ξοδεύοντας το μέλλον. Δε με φοβίζει το βάρος της έκπτωσης. Η ευτέλεια μ’ αποθαρρύνει.
ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ ΤΙΠΟΤΑ
Ο διάλογος εγκαλείται για τη συντριβή απόψεων. Ο διάλογος αντιμετωπίζεται σαν βιαστής κάποιου συμφέροντος. Κι έτσι, χλευάζοντας τον πλουραλισμό της μέρας, διασπάμε τη συνοχή του τοπίου.
Ακολουθούν πυροτεχνήματα σύνθεσης, αυτή η βιτρίνα των βολικών αναλύσεων.
ΝΕΚΡΟΠΟΛΗ
Οι Έλληνες μας έλειπαν τέτοια εποχή. Δεν πάει άλλο, μας ρήμαξαν με την ασύμφορη λατρεία τους. Πού ακούστηκε το χαμένο να ορίζει τη ζωή.
Α, εμείς δεν κουβαλάμε των ημίθεων την εμμονή για την αθανασία.
Εμείς καμάρι το ’χουμε: μες στη φθορά εφτιάξαμε το βιος μας.
[Από τη συλλογή Με την πλάτη στο παρόν, Κέδρος, Αθήνα 2014.]
