Λαμβάνοντας υπόψη ότι πολύ συχνά τα φαινόμενα απατούν και ότι ο λαός/το κοινό τείνει να παρασύρεται από το εξωτερικό και το εντυπωσιακό, τι σημαίνει για εσάς κομφορμισμός και τι αληθινή πρωτοπορία;
Ο κομφορμισμός δεν είναι λέξη που εφαρμόζεται στην τέχνη. Οι πρωτοπορίες είναι υπερβολικές εκδηλώσεις νέων ανθρώπων που επιδιώκουν να διακριθούν, και γι’ αυτό εφευρίσκουν μελοδραματικά σκάνδαλα και ισχυρίζονται ότι θ’ αλλάξουν τον κόσμο. Αν έχουν ταλέντο, στο τέλος επιστρέφουν στη σύνεση. Ως παράδειγμα ας αναφέρουμε μία περίπτωση: τον Vicente Huidobro. Απ’ αυτόν απομένουν μονάχα λίγες ευτυχείς σελίδες. Διδάσκει ν’ αναζητούμε, όχι, όμως, να βρίσκουμε. Δεν είναι αλήθεια ότι όποιος αναζητεί βρίσκει. Αυτό το τελευταίο είναι τύχη. Συμβαίνει δίχως να αναζητείς συνειδητά. Μπορείς να εφεύρεις όσους θορύβους θες, όχι όμως τη μουσική του Bach.
Τι νομίζετε για τα βραβεία, τους βραβεύοντες και τους βραβευμένους; Πώς σας φαίνονται τα φεστιβάλ και οι συμμετέχοντες σε αυτά; Υπάρχει τσαρλατανισμός μεταξύ των συγγραφέων και των καλλιτεχνών; Υπάρχει «θεμιτή» ματαιοδοξία;
Η ματαιοδοξία είναι ένα εργαλείο για τις κυρίες. Δεν αρμόζει στον σοφό.
Υπάρχουν αναγκαία και εύλογα ερεθίσματα για τις τέχνες. Και αφθονία εκδηλώσεων προς τέρψιν των διοργανωτών τους και των ερασιτεχνών που ευχαριστιούνται μ’ αυτές. Καλώς. Είναι ένα παιχνίδι. Διασκεδάζουν. Δεν κρίνω τίποτα.[…]
[Απόσπασμα από τη συνέντευξη του σπουδαίου Κολομβιανού ποιητή που δημοσιεύεται στο τεύχος 10 του περιοδικού. Στο ίδιο τεύχος, που μόλις κυκλοφόρησε, θα βρείτε επίσης σελίδες με ποιήματα και σημειώσεις του Χάιμε Χαραμίγιο Εσκομπάρ. Υπενθυμίζουμε ότι η ύλη του τεύχους είναι εντελώς άλλη από την ύλη που δημοσιεύεται καθημερινά στην ιστοσελίδα μας.]
