ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΗ
Αναζητώντας
ευχετήριες κάρτες
για την καινούργια χρονιά
σε
περιστρεφόμενη στήλη
χαρτοπωλείου,
το βλέμμα μου
βυθίζεται
σ᾽ένα φλιτζάνι καφέ
πανοραμικό πλάνο.
Κοιτάζω το φλιτζάνι
όπως
δεν πρόλαβα
να κοιτάξω το δικό σου
δύο συνεχόμενα πρωινά
είκοσι χρόνια μετά…
Πρωινός καφές
κι οι επόμενοι
το πρώτο τσιγάρο
και τα επόμενα
όλα άφιλτρα.
Η κόκκινη κασετίνα
η σφραγίδα
της ξανθιάς ντίβας
τα μετάλλια!
Μικρές καθημερινές συνήθειες
προβλήτα, μόλος, πρόχωμα
για να σπάζουν τα κύματα
σε περίπτωση φουρτούνας,
πουπουλένιο περίβλημα
για τις μέρες με μπουνάτσα.
Κοιτάζω τις φυσαλίδες στο φλιτζάνι
Ποτέ δεν κατάφερα να ᾽χω συνήθειες.
Νες καφέ
και
Σαντέ άφιλτρα…
Επέμενες ότι
δεν κάπνισες άλλο τσιγάρο.
Δεν θα μπορούσα να πω κάτι τέτοιο•
μικρή Οδύσσεια οι περιοδείες μου
από τη μία φίρμα σιγαρέττων στην άλλη
το ίδιο και για τούς καφέδες.
Και τώρα πια
τίποτα
ούτε τσιγάρο
ούτε καφές.
Τώρα πια
χωρίς παραβάν
χωρίς προφυλακτήρα.
[Πρώτη δημοσίευση.]
