ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΚΕΡΑΜΙΚΑ ΙΙ
Κι όταν εσείς μετρούσατε τα λάφυρα
εγώ μετρούσα τους νεκρούς μας.
*
Αν και δωρoδόκησαν όλες τις επιτροπές και τα συμβούλια
αν και κολάκεψαν τον Έπαρχο και το Ιερατείο
η επικράτησή τους ήταν οριακή
στο τέλος εγώ είμαι αυτός που κέρδισε τις εντυπώσεις.
*
Είσαι το σκοτεινό μοναχικό βαγόνι
σ’ ένα τρένο που ταξιδεύουν πουλιά.
*
Τώρα που λείπεις ζω με το γαλάζιο
που όταν με κοίταζες κρυφά σου είχα κλέψει.
*
Είμαι αριστερός, ψιθύρισε,
προφανώς για να πει κάτι.
*
Γεννηθήκαμε από γονείς ναυαγούς
δεν έχει νόημα να περιμένουμε ένα καράβι στον ορίζοντα.
*
Γιατί ο πόλεμος και η ειρήνη είναι επινόηση των ίδιων ανθρώπων.
*
Κι ο τραγουδιστής στο πάτωμα νεκρός
με τις φωνητικές του χορδές σπασμένες.
*
Φορούσε πάντα ένα μεγάλο καπέλο
μεγάλο σαν αμερικάνικο όνειρο.
*
Είναι λιγοστό το χώμα για να στηρίξει μεγάλα δέντρα
μονάχα αγκάθια και ασπάλαθους και φίδια.
*
Επειδή αυτό το ρέμα θα υπάρχει πάντα
όσο υπάρχει κάποιος να το θυμάται
έστω κι αν αργότερα έγινε δρόμος, σχολείο ή πλατεία
ώσπου μια μέρα να χαθεί σαν λεπτομέρεια
σε κάποιον ξεχασμένο χάρτη της Πολεοδομίας.
***
ΛΑΤΡΗΣ ΕΝΥΔΡΕΙΩΝ
Θα αποσυρθούν τα νερά
θα στεγνώσει η λάσπη
η θάλασσα θα πάρει ό,τι της ανήκει
κι εσύ θα μείνεις πάλι μόνος σου
στα ηπειρωτικά
λάτρης ενυδρείων.
[Από το βιβλίο Λάτρης ενυδρείων, Γαβριηλίδης, Αθήνα 2014.]
