ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΠΕΣΣΟΑ
Έχετε ακούσει εκείνες τις αόρατες φωνές
τις εντελώς απρόσωπες;
«Παρακαλείται η κυρία,
ο κύριος
να μεταβεί
στον χώρο διεύθυνσης».
Στα μεγάλα καταστήματα ρούχων, τροφίμων, θανάτου
στην πλατεία Ομόνοιας
‒εκεί θες περισσότερη εξάσκηση στ’ αυτιά‒
τις συναντάς αυτές τις φωνές.
Θα έρθει στιγμή που θα λένε:
«Παρακαλείται ο επόμενος που θέλει
ν’ αυτοκτονήσει
να πλησιάσει προς την αποβάθρα.»
Μόνο που δεν θα προσέρχεται κανείς.
Δεν θα υπάρχει κανείς για να προσέλθει.
ΣΥΝ-ΕΙΡΜΟΣ
Αν είμαι φθαρτό
θα σου πω χιονίζει θάνατο απόψε.
Αν είμαι άφθαρτο
θα σου πω χιονίζει α-θάνατο λευκό.
Η ΓΝΩΣΗ… ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΝΕΚΡΗ
Στον Γιώργο Δουατζή
Νύσταζα.
Έβλεπα εφιάλτες.
Η γνώση χαρτοπετσέτα
μ’ είχε ζωγραφίσει,
μ’ είχε λιώσει.
Η ζωή
δεν είναι χαρτοπετσέτα
είχε πει.
Και έφευγε.
ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΘΕΡΟΣ
Ν’ αρμενίσει ο Φλεβάρης σιγά σιγά την αγάπη
σταγόνες να μην έχει η βροχή.
Θέλω να βρέχει μήλα.
Να μας μιλάνε οι νεκροί με
τα προπατορικά αμαρτήματα.
[Από το βιβλίο Η χειρουργική των έσω ουρανών, Ars Poetica, Βέροια, 2014. Φωτογραφία: Nino Migliori.]
