στη Λάρισα
Έστυψα την πέτρα
Πέταξα τον θυμό
Απρόσεκτος εφιάλτης
Με σώζει πάλι
Ζέστη λιώνει την πόλη
Στάχυα ορίζουν δρόμους
Δέντρα χωρίς σκιά
Στο χώμα τρεμοσβήνουν
Οι λέξεις σαν κεριά
Και το χαρτί ματώνει
Ο ήλιος με μεθά
Ο κάμπος κύκλους κάνει
(Μέσα σ’ αυτή τη δίνη
Το ποίημα ξυπνά)
⸙⸙⸙
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Ζωγραφική: ©Mary Pym. Δείτε τα περιεχόμενα του δωδέκατου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]