Ο έρωτας χορεύει τα βράδια του Ιουλίου.
Στη ζέστη του καλοκαιριού
ακολουθούμε το ρυθμό της φύσης ελπίζοντας να μην μας προδώσει.
Η γαλήνη της θάλασσας με κάνει να σε νοσταλγώ ακόμα πιο πολύ.
Καμιά φορά σταματά ο χρόνος απότομα –
είναι όπως όταν κοιτώ μέσα στα μάτια σου.
Απλώνω τα χέρια μου στον ουρανό
σε έναν θεό που δεν γνωρίζω
και έχω την αίσθηση ότι μ’ ακούει.
Τα βάζουμε με το φως
με τα κύματα των ωκεανών
με τα μυστικά των βράχων.
Είσαι η πιο γνήσια λυρική μου έκφραση.
Η αγάπη μας μοιάζει με ποίημα αιώνιο.
⸙⸙⸙
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Ζωγραφική: ©Heather Horton. Δείτε τα περιεχόμενα του δωδέκατου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]
