ΒΙΒΛΙΑ
1. Νίκου Μιχαλόπουλου, Οι κορυφές μέσα μας, εκδ. Άγκυρα.
Κατάθεση ψυχής ‒ελληνικής, αφού πήρε εκεί πάνω, στα 6.000 μ. τη γαλανόλευκη!‒ από τον διακεκριμένο εκπαιδευτικό, αθλητή και συγγραφέα, που μετείχε με μια ομάδα αθλητών από πολλές χώρες με επικεφαλής τη Μαρτίνα Ναβρατίλοβα σε μια ανάβαση στο Κιλιμάντζαρο, καμπάνια διέγερσης συνειδήσεων, με την οποία συγκέντρωσαν χρήματα για τα εξαθλιωμένα παιδιά του Ναϊρόμπι. Και δυνατά μηνύματα αυτοπεποίθησης, υπέρβασης και νίκης σε ό,τι τάξουμε ως στόχο.
2. Νικολάου, Μητροπολίτου Μεσογαίας & Λαυρεωτικής, Αν υπάρχει ζωή, θέλω να ζήσω, εκδ. ΙΜΜΛ.
Απαντήσεις θεολογικές μα πιο πολύ ανθρώπινες επιχειρεί να δώσει ο διανοούμενος ιεράρχης σε 100 ερωτήματα πίστης ή ολιγοπιστίας (όπως: Υπάρχει κάτι που να αποδεικνύει την ύπαρξη του Θεού; Πώς μπορώ να δώσω ζωή στη… ζωή μου;) μέσα από αυθεντικούς διαλόγους. Εργάστηκε εν πλήρει ησυχία σ’ ένα κελλάκι δίπλα στον αρσανά της Σιμωνόπετρας και στο Κουβάρι της Πάτμου, χωρίς ποιμαντικούς και υπηρεσιακούς περισπασμούς και εξόρυξε πρωτογενές εκ βαθέων μετάλλευμα…
3. Γιάννη Ψυχοπαίδη, Επάγγελμα ποιητής: Εικόνες πάνω στο πρόσωπο και την ποίηση του Κ.Π. Καβάφη, εκδ. Μεταίχμιο.
Ο σπουδαίος εικαστικός, με τη μακρόχρονη ειδίκευση στις… ζωές και στα πορτραίτα των άλλων (και δη ανθρώπων των Γραμμάτων), αναπλάθει γλαφυρά τον μύθο του Αλεξανδρινού επ’ ευκαιρία του Έτους του. Ανθολογώντας και 58 ποιήματά του, δεν τον «φωτογραφεί» ‒ποτέ δεν το κάνει με κανέναν‒ αλλά «ακτινογραφεί» τον εκάστοτε ψυχισμό του ποιητή και ιχνηλατεί με χρώματα τα μονοπάτια των στοχασμών του.
CD
4. Σπύρου Λάμπρου, Να μεγαλώνουμε μαζί, κασετίνα με 4 cd, εκδ. Μικρή Πολιτεία.
Την «ενηλικίωση» της διάσημης Παιδικής αλλά και της Μεικτής (με τη συμμετοχή και μεγάλων) Χορωδίας του γιορτάζει ο εκλεκτός τραγουδοποιός, μαέστρος και καθηγητής. Με εντυπωσιάζει, καθώς παρακολούθησα στο στούντιο πολλές ηχογραφήσεις, γιατί πρόκειται για αληθινή υπερπαραγωγή, αφού στο 4πλό cd συγκέντρωσε πάνω από 60 γνωστούς ερμηνευτές, συνθέτες και άλλους δημιουργούς, που ο καθένας ερμήνευσε ή εκτέλεσε με τη συνοδεία των παιδιών ένα αγαπημένο του τραγούδι. Ενδεικτικά αναφέρω: Σπανουδάκης, Πλέσσας, Σαββόπουλος, Αλεξίου, Δάρρα, Θαλασσινός, Ασλανίδου, Καζούλης, Μητσιάς, Παπακωνσταντίνου, Τσακνής, Μαχαιρίτσας, Γλυκερία κ.ά. Με συγκινεί, όμως, γιατί τα έσοδα θα διατεθούν στον Σύλλογο «Ηλιαχτίδα» της Κρήτης για παιδιά με νεοπλασία.
ΤΑΙΝΙΑ
5. Παντελή Βούλγαρη, Μικρά Αγγλία.
Από τις ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου που μένουν, αν όχι γράφουν και σελίδες της ιστορίας του. Η Καρυστιάνη συνέλαβε γλαφυρά και επιδέξια το σενάριο, αφού στο ομώνυμο μυθιστόρημά της στηρίζεται το έργο, και ο Βούλγαρης το ζωντάνεψε υποδειγματικά στο πανί, άλλοτε μπήγοντας και άλλοτε βγάζοντας αγκάθια αταβιστικής ηθικής και κοινωνικής συμβατικότητας μιας τυπικής νησιώτικης και, προφανώς, κλειστής κοινότητας στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Προσωπικά, σαν από δύο νησιά νησιώτης, πήρα ένα γερό μάθημα απομυθοποίησης του πιο «προοδευτικού», λόγω της ανοιχτοσύνης των θαλασσών, πνεύματος που υποτίθεται ότι μας διαφοροποιούσε καταφανώς από τις ανυπόφορες πατριαρχικές κοινότητες της στεργιανής Ελλάδας…
[Ο Γιάννης Β. Κωβαίος είναι φιλόλογος και συγγραφέας. Φωτογραφία: Erik Johansson.]
