frear

Προσδοκία – του Φώτη Βασιλείου

 

Το θερμόμετρο στο μπαλκόνι μας σήμερα το πρωί έδειχνε -8. Κι όλα γύρω μας θολά και παγωμένα. Αυτή η παγωμένη καταχνιά, φρικτός ιστός που σκεπάζει και δένει τα πάντα στην αγκαλιά της. Που ακινητοποιεί τα πάντα –ανθρώπους, ζώα, φυτά, αέρα. Που παραλύει και σαπίζει τα πάντα. Τον θάνατο που αντιπροσωπεύει ο χειμώνας στο φαντασιακό του παραδοσιακού ανθρώπου, κάτι τέτοιες ώρες σε κάτι τέτοια μέρη μπορεί να τον δει κανείς.

Αυτά έξω.

Μέσα στο σπίτι, τα κλινοσκεπάσματα να αναδύουν την ζέστα του κορμιού μου, τα παγωμένα σώματα του καλοριφέρ, σβηστό το τζάκι, ένα ποτήρι ξεχασμένο στο τραπεζάκι από χθες το βράδυ και πίσω, στη γωνιά, το Χριστουγεννιάτικο δέντρο, πλαστικό και ζωντανό, πολύχρωμο και γιορταστικό, νοσταλγία για το παρελθόν κι ελπίδα για το μέλλον.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ανθρωπολόγος, θρησκειολόγος, ιστορικός, περισπούδαστος ειδικός για να αντιληφθεί την αξία των Χριστουγέννων. Όπως δεν χρειάζεται να είναι κανείς Χριστιανός για να παρασυρθεί στο νόημά τους ή να το αναζητήσει. Αρκεί να είναι άνθρωπος για να ανοίξει η καρδιά του στην γιορτή της Προσδοκίας.

Το Νεογέννητο που χαμογελάει παιχνιδιάρικα μέσα στη φάτνη την Προσδοκία ενσαρκώνει. Προσδοκία ότι η παγωμένη καταχνιά θα κατανικηθεί, ο ήλιος θα ζεστάνει ξανά και η ζωή θα επιστρέψει στα ξερά χορτάρια και τα άπνοα ζωντανά. Προσδοκία ότι μπορούμε να υπερβούμε τον χρόνο και τον τόπο· ότι η ανθρώπινη ζωή έχει νόημα που εκτείνεται πέρα από τα βιολογικά μας όρια. Προσδοκία ότι έχουμε, ότι θα βρούμε την δύναμη να κάνουμε όλα εκείνα τα άλματα στην προσωπική μας ζωή, που έχουν νόημα και κάνουν την διαφορά για μας και για τους άλλους. Προσδοκία ότι το αύριο θα είναι καλλίτερο από το σήμερα.

Αυτού του είδους η Προσδοκία ούτε ψυχολογίστικη ψευδαίσθηση είναι, ούτε όπιο των μαζών ή των προσώπων. Είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσει να υπάρξει πρόσωπα, κοινωνίες, λαοί.

Γιατί ο άνθρωπος, για να μπορεί να ζήσει το σήμερα, να έχει την δύναμη να χαρεί το παρόν, θα πρέπει να στηρίζεται στην προσδοκία. αλλιώς πέφτει σε κατάθλιψη, σε παραλυτική κατατονία. Σαπίζει. Ό,τι ζούμε στην Ελλάδα σήμερα…

[Πηγή: Σημειωματάριο (http://fvasileiou.wordpress.com/2013/12/22/prosdokia/).]

Σε λίγο καιρό κοντά σας με νέο ηλεκτρονικό τεύχος στο mag.frear.gr

Mag.frear.gr – Τα ηλεκτρονικά μας τεύχη