Μετάφραση: Βασίλης Χουλιαράς
Τώρα ο νότιος άνεμος φυσά και είναι κόκκινα τα μπουμπούκια,
Η κοιλάδα με τις κερασιές, όπου είναι το σπίτι μου, σκοτεινή,
Ασυννέφιαστος ο νυχτερινός ουρανός.
Με την αυγή ξεκίνησα τα χίλια μίλια του ταξιδιού μου για τα βόρεια,
Σε άδεια πεδία,
Οχήματα και άλογα ορμούσαν σαν δράκοι.
Κόλλησα στον κόσμο,
Μακάρι να μπορούσα να επιπλέω στους ωκεανούς,
Θαυμάζω τους κύκνους που πετάνε.
Στο δρόμο, ο ήλιος που ανατέλλει, λάμπει τους βιαστικούς ταξιδιώτες,
Τα κοντινά βουνά είναι μπλε,
Και τα μακρινά διάφανα.
