ΑΠΟΨΕ ΒΑΡΙΕΜΑΙ
Απόψε βαριέμαι να μεταφράσω ποιήματα
αν κι έχω βρει μια δύο
καλές φωνές
έναν Αφρικανό
και μια λεσβία
Με κούρασαν τα φώτα
στην οδήγηση
κι ο Πακιστανός
στο μίνι μάρκετ
κουδούνισε τα ρέστα
στην παλάμη του
πριν μου τα δώσει
Απόψε είμαι με τον Αρχίλοχο:
κάνε ό,τι θες
αλλά μακριά απ’ τα μάτια μου
Στην τηλεόραση ένας ποιητής
δηλώνει ολιγογράφος
με 560 σελίδες ποίηση
Έχει δίκιο η Άννα Σβιρ
όποιος γράφει
είναι ύποπτος
Κάποτε έδειξα δακτυλογραφημένα
τα χαϊκού στη μάνα μου
ένα σε κάθε φύλλο χαρτί –
η γριά αγανάκτησε:
– για μια κουτσουλιά
χαλάς ολόκληρη σελίδα;
❧
[Λωρίδα της Γάζας]
Η Φιαλστίν συνήθιζε τ’ απομεσήμερα
να πίνει τον καφέ στο κουζινάκι της.
Το μεσημέρι όταν έκατσε να φάει,
μία βόμβα χτύπησε το διαμέρισμά της.
Εκείνο το πρωί, η μέρα είχε μόνο
ένα σύννεφο λευκό στον ουρανό.
Η Φιαλστίν το είχε δει απ’ το παράθυρο.
❧
ΘΕΡΙΝΟ
Δεν μπορούμε πια
να γράφουμε όπως
ο Σεφέρης
μα να που μ’ αρέσουν πάλι
τούτα της λεύκας τα κλαδιά
που τρίβονται σαν ασημικά
στο συρματόπλεγμα
του διπλανού οικοπέδου
⸙⸙⸙
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Η φωτογραφία από την ταινία Persona (1966) του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Δείτε τα περιεχόμενα του έκτου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]
