έπεσε ο φαροφύλακας
από το τελευταίο σκαλί της μνήμης
ένας ακαριαίος θάνατος
θα ήταν προτιμότερος
τώρα με οπτικό νεύρο κατεστραμμένο
παλεύει ν’ ανέβει στην κορυφή
μες στην ομίχλη το κίτρινο φως
αναβοσβήνει ασύστολα παλιά χτυποκάρδια
κι ο ήχος εκκωφαντικός
ανάμεσα στις προσπάθειες
αθόρυβα πέταλα γαζίας
από τα βράχια πηγαινοφέρνουν
τη μυρωδιά μιας άνοιξης
⸙⸙⸙
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Δείτε τα περιεχόμενα του πέμπτου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]
