ΟΔΗΓΙΕΣ
Υπάρχουν οδηγίες ξεχασμένα
ψίχουλα σε μονοπάτια στο δάσος
κανένα παραμύθι δεν είναι ερμητικό
για τους έκπτωτους λένε οι γραφές
Υπάρχουν οδηγίες που δικάζουν
Να πεις το σκοτάδι κοφτά
Και την αλήθεια τρέμοντας
Τη νύχτα σκάλισε εμμονές
Και το πρωί αποφλοιώσου
Υπάρχουν οδηγίες σωτήρες
Μην αποταμιεύεις θρυαλλίδες
Μην μπλέκεις σε στροβίλους
Πέταξε στο κενό την ώρα την καλή
Κάθε στιγμή είναι η στιγμή σου
Υπάρχουν οδηγίες για όλα
Μα όταν φτάνει η ώρα
Τσαλακώνονται σε μια μικρή μπαλίτσα
Εφήμερο χαρτί που λιώνει αργά
Μες στο απείθαρχο ανθισμένο στόμα
#
ΔΙΑΤΡΗΤΗ ΦΥΓΑΣ
Αν είμαι διάτρητη ποιον νοιάζει
Αναρωτιόταν η μικρή φυγάς
Από τον εαυτό της άμοιρη
Γιατί στον όμορο πλανήτη της νόησης
Ξηλώθηκε ένα νήμα καλέ μου
Ένα μόνο μικρό νήμα και δες
Τα χέρια μου είναι άδεια από όλα
Του το ψέλλισα από ευγένεια
Στα μούτρα αλλά μουρμουριστά
Σαν ένα λιγόψυχο ποτάμι
Που στέρευε όπως κυλούσε
Του το είπες; Του το είπες;
Κελαηδούσαν τα άπιστα πουλιά
Και ποιον νοιάζει λοιπόν
Ένα κορμί στοιχειωμένο γέφυρες σπασμένες
Με τα περασμένα και τα μελλούμενα
Ένα στόμα ανήσυχο
Ένα κορμί και ένα στόμα
Ποιον νοιάζει που είμαι διάτρητη
Τραγουδούσε παράφωνα το κορίτσι
Από όλους μακριά
Κι ας έβλεπε μικρά φώτα στα μάτια τους
Ψέματα ήταν
Ξέρεις πώς καίνε τα ψέματα
Σβήνουν τα μάτια και μένουν τα ψέματα
Ποιον νοιάζει μια διάτρητη μικρή φυγάς;
Στο κάτω κάτω έχω κιόλας φύγει.
⸙⸙⸙
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Φωτογραφία: Clay Lipsky. Δείτε τα περιεχόμενα του δεύτερου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]