Ένα «από μηχανής κύμα»
αποζητώ.
Να με παρασύρει
στον ωκεανό.
Σε ουράνιες
ανυψώσεις,
και σε αφρισμένες
πτώσεις.
Σε οργασμούς
και σε οδύνες.
Κι αν επιζήσω,
ας με λυπηθεί,
ας με στείλει πίσω
στην νηνεμία
της ακροθαλασσιάς
με τα πολύχρωμα
βότσαλα.
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Ζωγραφική: «Το Κύμα στα ανοιχτά της Καναγκάουα» του Κατσουσίκα Χοκουσάι. Δείτε τα περιεχόμενα του δεύτερου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]