ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ
Κατά πάσα πιθανότητα
γεννήθηκα ασπρομάλλης
γιατί τη μέρα αυτή χιόνιζε
κι η νοσοκόμα στα λευκά
Μετά ήρθαν σκούρα χρόνια
στρωμένος με πίσσα ο νους
πέπλο θανάτου το φεγγάρι
Τώρα κάθε πρωί που ξυπνάω
βάφω τα μαλλιά μου μαύρα
για προσαρμογή στην εποχή
ΑΣΠΡΟ ΠΑΤΟ
Επείγουσα μετάγγιση αίματος
όλα τα υπόλοιπα άνευ σημασίας
ή όταν μπαίνεις στην κλιμακτήριο
και νιώθεις τα βράδια εφίδρωση
το δράμα της ύπαρξης εν όψει
χωρίς καμιά πιθανότητα ίασης
Κάποτε θα τελειώνει ο χρόνος
σε λίγα δευτερόλεπτα σκοτάδι
πολλοί οι παραλήπτες του κενού
πέφτουν στην άβυσσο με γδούπο
κι ούτε ένας γερανός για βοήθεια
-τζάμπα και η ετήσια συνδρομή-
Πιες λοιπόν το μηδέν άσπρο πάτο
(ακολουθούν αιώνια λεπτά σιγής)
ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ ΑΝΑΠΟΔΑ ΠΕΤΟΥΝ
Η τέχνη του υπαρκτού
κι αν μπορείς να δεις
τον κόσμο ανάποδα
έχει καλώς
αλλιώς βροχές οριζόντιες
Κι όταν πνιγούν τα σύννεφα
θα σε κοιτώ στα μάτια
είτε άγγελος είσαι
είτε φτηνό πυροτέχνημα
Φταίνε κι οι ωραίοι γκρεμοί
με τις μαλακές βελόνες
-τόσα βουνά κάπνισα
κι ούτε ένας βράχος στραβός-
Αυτό που νομίζουμε αίμα
είναι πιο διάφανο απ’ το νερό
