Σ(Χ)ΗΜΑΤΑ
Έβαλα το ονειρόφωνο να παίζει
ώσπου προσάραξα στη νύχτα την ερτζιανή.
Μα το ίδιο νωρίς για το ημίφως ήσουν
και για το μισοσκόταδο
το ίδιο αργά εγώ…
***
ΟΔΟΣ ΟΜΗΡΩΝ
Περνούσα μεσάνυχτα
και είχες φως.
Περνούσα μέρα
κι είχα μεσάνυχτα…
***
ΤΟ ϡ ΣΟΥ
Μόνο των δικών σου «αποκλείεται»
δεν λεν να λιώσουν οι παγετώνες.
Σαν πιανίστα επιδέξια
παίζεις στα δάχτυλα το αλφάβητο
και με τα είκοσι εφτά γράμματά του
τις αρνήσεις σου να ενορχηστρώνεις!
Εκείνο πια το σανπί (ϡ)
το ’χεις κάνει μονόγραμμά σου:
Σαν Πάγος
Σαν Ποινή
Σαν Πόλεμος
Σαν Ποτέ!
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Φωτογραφία Γιάννη Β. Κωβαίου]
