Μετάφραση: Μαρίκα Συμεωνίδου
Περπατάει στην ομορφιά
Περπατάει στην ομορφιά, όπως η νύχτα
Από τα ζεστά κλίματα και τον αστρικό ουρανό.
Κι όλα όσα είναι καλύτερα από σκοτεινά και φωτεινά
Συναντούν τη μορφή της και τα μάτια της.
Έτσι έλιωσε σε εκείνο το τρυφερό φως
Που ο ουρανός για την πορφυρή ημέρα αρνείται.
Μια σκιά τόσο περισσότερο, μια ακτίνα λιγότερο,
αδύναμη από την ανώνυμη χάρη
Που κυματίζει σε κάθε μαύρο μαλλί,
Ή ελαφρώς φωτίζει το πρόσωπο της.
Όταν σκέψεις γλυκά γλυκά εκφράζουν,
Πόσο καθαρή, πόσο λατρευτή κατοικία των θεών.
Και σε αυτό το μάγουλο και σε αυτό το πρόσωπο,
Τόσο μαλακό, τόσο ήρεμο, αλλά τόσο εκφραστικό,
Τα χαμόγελα που κερδίζουν, οι αποχρώσεις που λάμπουν,
Όμως λένε στις ημέρες που πέρασαν,
Ένα μυαλό σε ειρήνη με όλα τα κάτω,
Μια καρδιά της οποίας η αγάπη είναι αθώα!
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Δείτε τα περιεχόμενα της έντυπης έκδοσης εδώ.]
