Μετάφραση: Ευθυμία Γιώσα
• Μόνιμη συντροφιά της το βουητό της κριτικής –αποδοχή, υποτίμηση– που σάρωνε το μυαλό της. Το καθετί αποκτούσε φωνή κι οι φωνές, επείγουσες και ζόρικες, τής υπαγόρευαν το ποια είναι τη στιγμή που η αδιάλειπτη πίεσή τους την κρατούσε στον κόσμο.
• Ο αγγειοπλάστης δροσίζεται καθώς ο πηλός ζεσταίνεται μέσα στα δυνατά του χέρια.
• Ο φθόνος είναι η ενσυναίσθηση της αδυναμίας.
• Είναι ευτυχία να είσαι ικανοποιημένος, αλλά είναι χαρά να ικανοποιείς τους άλλους. Είναι καλό, επίσης, να βγαίνεις νικητής, αλλά υπερήφανος νιώθει κανείς για τους θριάμβους εκείνων που αγαπάει.
• Μια ιδέα δεν είναι το συμπέρασμά της, αλλά η επιχειρηματολογία της.
• Ένιωθε τον εαυτό της αφηρημένο, δισδιάστατο, μια δυνατότητα χωρίς δυναμική, μια ανακοίνωση χωρίς κείμενο, που μόνο μια επιστάμενη φροντίδα θα μπορούσε να την επαναφέρει πλήρως στη ζωή. Ασχολούνταν με την εμφάνισή της από φόβο μήπως γίνει εντελώς αόρατη.
• Για τον συγγραφέα ο παρατατικός είναι ένας ωκεανός πολλών επιμέρους ωκεανών μέσα στον οποίο κολυμπά αυτοβούλως, ρέων ανεμπόδιστα. Ο ενεστώτας είναι ένα στακάτο από «τώρα», κάθε «τώρα» ένα «τώρα» μέσα στον εαυτό του, ένα κύτταρο από το οποίο εκείνος θέλει ν’ αποδράσει – για να ελευθερωθεί στο επόμενο «τώρα».
• Στην απομόνωση της κυριαρχίας του εκείνο που συνδέει τον βασανιστή με την ανθρωπότητα είναι η κραυγή μετά την κραυγή μετά την κραυγή.
• Οι μηδενιστές είναι περήφανοι που είναι μηδενιστές.
• Ο έπαινος αποτελεί κακό υποκατάστατο της κατανόησης.
• Είναι τόσο μαγευτικός ο αφρός στα χείλη σου που χάνει κανείς την αίσθηση του παλινδρομούντος κύματος.
• Να σ’ αντικρίσω ως κάτι πεπερασμένο σημαίνει να σε παραδώσω στη θνητότητα, να παραδώσω άπαντες στη θνητότητα, να παραδοθώ στη θνητότητα.
• Μεταβίβασε την οφειλή σου στον Χ ή στον Υ και θα ανακαλύψεις –ανάλαφρος, ευχαριστημένος με τον εαυτό σου, προχωρώντας, όχι, τρεκλίζοντας πιο πέρα– πόσο αλυσοδεμένος είσαι με τον θάνατο: αυτός ο δανειστής των δανειστών, που κρατά όλους τους λογαριασμούς, που ξέρει κάθε σκορ. Γρήγορα, τώρα που το ταμείο είναι ακόμη ανοιχτό, ξεπλήρωσε, ξεπλήρωσε, ελευθέρωσε τον εαυτό σου και ζήσε για πάντα!
• Πολλοί μοναχικοί λύκοι, στην πραγματικότητα, είναι μοναχικά πρόβατα.
• Όταν υπηρετώ τον εαυτό μου, πότε είμαι αυτός που δέχεται τις υπηρεσίες και πότε ο υπηρέτης. Eίμαι μια μοναξιά επί δύο… μέχρι να υπηρετήσω έναν άλλον.
• Το ενενήντα τοις εκατό της ζωής είναι συνομιλία: με άλλους, με άλλους εντός μου.
• Φοβού τον τεμπέλη άρπαγα, που κυνηγάει από το σπίτι.
[Απόσπασμα από ευρύτερο κείμενο που δημοσιεύεται στο τρέχον τεύχος του Yale Review. Πρώτη δημοσίευση στα ελληνικά στο ηλεκτρονικό Φρέαρ.]
Δείτε την ύλη του έντυπου τεύχους μας εδώ.
