ΚΡΑΥΓΑΖΑΝ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ
Κραύγαζαν τα μαλλιά
Κατέγραφαν ηλεκτρισμένα
Εστίες ηφαιστείου τα μάτια
Πύρινες λόγχες το βλέμμα
Διακορευτές βίαιου εγκλεισμού
Σφιχτά κατήγγειλαν τα χείλη
Ο ιδρώτας έρεε λάβα καυτή
Έκαιγε τα σάπια πατώματα
ΕΦΕΡΕ ΕΠΑΛΛΗΛΑ ΦΤΕΡΑ
Εγκιβωτισμένος
Διττός εγκλεισμός
Επιβεβλημένη αλαλία
Άλογος τόπος άλαλος
Αυτός χαμογελούσε
Έφερε επάλληλα φτερά
Κατείχε κώδικα κολεοπτέρων
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΕΔΩ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ
Είμαι του κλειδωμένου ουρανού
Μπρος στην απέραντη θάλασσα
Ελπίδα ψαρεύω στην όχθη
Στον ορίζοντα διαγράφομαι
Εμπορικό αγκυροβολημένο
Σκαλωμένος στο χθες του αύριο
Ψάχνω κοχύλια του βυθού
Ενδεχομένως ανέλπιδα
Αλογάκι της θάλασσας να καλπάσω
ελεύθερος εδώ αυτή τη στιγμή
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Τα ποιήματα είναι καρπός του βιωματικού εργαστηρίου δημιουργικής γραφής με θέμα “Η ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή”, στο ΣΔΕ Φυλακών Νιγρίτας.]
