Ο Peter Singer είναι ένας από τους λίγους φιλοσόφους που ευτύχησε να κατάσχει μία ιδιαίτερη θέση στην Ιστορία της Φιλοσοφίας ενόσω είναι ακόμη ενεργός. Ένας βασικός λόγος γι’ αυτό είναι ότι επέκτεινε με αποφασιστικό τρόπο την ηθική φιλοσοφία του ωφελιμισμού και στα ζώα. […]
[…] Έχετε όντως συμβάλει στην καθιέρωση του όρου «σπησισμός», που σημαίνει τον ρατσισμό εναντίον άλλων μη ανθρώπινων ειδών. Θεωρείτε ότι ο σπησισμός είναι ο τελευταίος ρατσισμός που πρέπει να πολεμήσουμε μετά λ.χ. τον φυλετικό ρατσισμό και τον σεξισμό;
Τη σύγκριση με τον ρατσισμό και τον σεξισμό την κάνω στο βιβλίο μου Η Απελευθέρωση των Ζώων. Πράγματι το κοινό σε όλα αυτά είναι ότι έχεις μία κυρίαρχη ομάδα που λέει ότι είμαστε οι καλύτεροι και οι άλλοι είναι κατώτεροι και μπορούμε να τους χρησιμοποιήσουμε για τους δικούς μας σκοπούς. Ο ρατσισμός ας πούμε σήμαινε ότι μπορούσες να υποδουλώσεις Αφρικανούς και να τους μεταφέρεις στις αποικίες και να τους χρησιμοποιείς ως εργαλεία. Η ίδια λογική συμβαίνει και με τον σπησισμό προς τα ζώα. Και στις δύο περιπτώσεις έχουμε μία ομάδα, η οποία ορίζει τον εαυτό της με έναν ορισμένο τρόπο ώστε οι άλλοι να θεωρούνται κατώτεροι και για αυτό εργαλειοποιήσιμοι. […]
[Απόσπασμα από τη συνέντευξη που δημοσιεύεται στο Φρέαρ, τχ. 18 που μόλις κυκλοφόρησε. Υπενθυμίζουμε ότι η ύλη του έντυπου περιοδικού είναι εντελώς άλλη από την ύλη που δημοσιεύεται καθημερινά στην ιστοσελίδα μας.]
