Στις καλές μου μέρες νέα ζευγάρια έρχονται. Αγοράζουν όνειρα σ’ επίπεδη συσκευασία. Από ξύλο πεύκου, μελαμίνη, πολυεστέρα, συνθετικές ίνες, κονιορτοποιημένο ατσάλι,. Σελίδα 16, Κουζίνα. Σελίδα 20, Τραπεζαρία. 24, Καθιστικό (παρακαλώ, συνεχίστε κατά βούληση). Κάνουν στάση στο εστιατόριο. Κεφτεδάκια χοιρινά με αναψυκτικό (2 Χ 2.95 και 2 Χ 1.10 = 8.10). Και καφές. Προσφορά δική μου.
Διάδρομος Α. Μετά Γ και Κ. Ταμείο, σοκολάτες ντάιμ. Πάρκιγκ. Φόρτωμα στο πορτ μπαγκάζ. Μουσική ασανσερ (χωρίς ασανσέρ).
Τώρα, στο σπίτι. Μικροί αρχιτέκτονες, στήνουν με άλεν. Ξεκινούν από τη βάση χτίζοντας προς τα πάνω. Πάντα, προς τα πάνω. Διαβάζουν τις οδηγίες. Βιδώνουν. Λάθος. Ξεβιδώνουν. Και βιδώνουν ξανά. Να το ένα πόδι. Το τεμάχιο 1 πρέπει να ενωθεί με το 2. Σφίγγουν τα μπουλόνια. Να κι το άλλο. Απαλά οι ξυλόβιδες με το σφυράκι στη σανίδα 3. Προσεκτικά, να σταθεροποιηθουν τα δύο χέρια. Το κεφάλι. Μιάμιση ώρα μετά, έτοιμο ένα παιδί.
Συνεχίζουν. Μία ώρα μετά, να και το δεύτερο.
Συνεχίζουν κι άλλο. Ξεπακετάροντας επίπεδες συσκευσίες προστασίας, ξεκούρασης. Κρεμόντας στον τοίχο συναρμολογημένα χαμόγελα.
Σύντομα, το σπίτι γεμάτο. Όσα σας υποσχέθηκα.
Γιατί «ζούμε μαζί όμορφες στιγμές».
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ.]
