frear

Δύο παράγραφοι για την ατομικότητα που παρέρχεται – του Τάσου Θεοφιλογιαννάκου

Η εργασία την οποία οφείλει ο άνθρωπος να εκτελέσει είναι να πεθάνει ως άτομο και όχι να αναδειχθεί ως άτομο.

Ο άλλος παραδόξως καταυγάζεται ως πρόσωπο όταν καταλύεται μέσα μας ως άτομο. Την ώρα που σπεύδουμε να του κάνουμε «πατητή» σε βαθιά νερά, να τον πνίξουμε με τα ίδια μας τα χέρια και να απαλλαγούμε από αυτόν, απογοητευμένοι πλέον και από αυτά τα καλά του στοιχεία, που συμμίγνυνται αξεδιάλυτα με τα δυσάρεστα και φαρμακερά, την ώρα που τον θάβουμε κάτω από το χώμα –ή λίγο μετά– αναδύονται οι υποψίες της αχειροποίητης εικόνας του –μιας εικόνας εγκαυστικής, αγάπης καινής, αλλιώτικης– και σχηματίζεται μέσα μας έμπονα το αίνιγμα της θεϊκής και μονάκριβης παρουσίας του, την οποία ερωτεύθηκε έως θανάτου όχι άνθρωπος ψιλός, αλλά ο ίδιος ο Χριστός.

9.2.2017

[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Φωτογραφία: Cristina García Rodero.]

Σε λίγο καιρό κοντά σας με νέο ηλεκτρονικό τεύχος στο mag.frear.gr

Mag.frear.gr – Τα ηλεκτρονικά μας τεύχη