Όταν το παραμύθι των Χριστουγέννων βρέθηκε δολοφονημένο, κανείς δεν αναρωτήθηκε για το δράστη.
«Φυσικός αυτουργός είναι η Βία της Πραγματικής Ζωής», έδωσε το πόρισμα η αστυνομία.
«Να συγκληθεί έκτακτη μυστική σύσκεψη» διέταξε ο Κυβερνήτης.
Οι κρατούντες συγκεντρώθηκαν στην Αίθουσα Εχεμύθειας.
«Το εορταστικό πνεύμα πρέπει να διατηρηθεί πάση θυσία. Η ευθυμία, ακόμη και η ψυχαναγκαστική, είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της τάξης. Όταν απουσιάζουν τα παραμύθια και οι αυταπάτες, αυξάνεται ο κίνδυνος συνειδητοποίησης της πραγματικότητας και αυτό δεν είναι προς το συμφέρον κανενός».
«Μην ανησυχείτε αγαπητέ Κυβερνήτη», πήρε τον λόγο ο Υπεύθυνος Τάξης και Ασφάλειας. «Θα δράσουμε άμεσα σε συνεργασία με τους Υπευθύνους Διαστρεβλωμένης Αντίληψης, Επεξεργασίας Πνεύματος και Ιδεολογικών Ταχυφαγείων. Το έγκλημα θα αρχειοθετηθεί ως απόρρητο και με τα μέτρα που θα ληφθούν, ελάχιστοι θα υποψιαστούν την αλήθεια αλλά κι αυτοί δεν θα έχουν αποδεικτικά στοιχεία».
«Τι προτείνετε;» ρώτησε ο Κυβερνήτης.
«Η υποκρισία θα ντυθεί Άγιος Βασίλης και θα μοιράσει πλαστικά παραμύθια στα σπίτια…» μπήκε στην κουβέντα ο Υπεύθυνος Φαρισαϊσμού και Διγλωσσίας. «…Ο κόσμος βολεύεται με οτιδήποτε πλαστικό. Μπόλικη χρυσόσκονη, γλυκανάλατα τραγουδάκια, φανταχτερά αμπαλαρισμένα αρώματα και ρούχα θα μιμηθούν το πνεύμα των Χριστουγέννων με εξαιρετική επιτυχία. Λίγη φιλανθρωπία λόγω των ημερών, κάρτες ζωγραφισμένες από φτωχά παιδάκια και χριστουγεννιάτικα παζάρια καθησυχάζουν συνειδήσεις και αναστυλώνουν τα συναισθήματα ατομικής υπεροχής και άφεσης αμαρτιών. Σε συνδυασμό με λουκούλλεια γεύματα και οικογενειακές συγκεντρώσεις ενότητας, το ανδρείκελο της αγάπης θα τιμηθεί με ειδωλολατρική λατρεία. Δεν νομίζω πως έχουμε να φοβόμαστε τίποτα. Όλα θα συνεχίσουν να λειτουργούν κατά τον επιθυμητό τρόπο: αποχαυνωμένα, μηχανικά, άνευρα, με επικεφαλής ένα νέφος από αυταπάτες που οι άνθρωποι αρέσκονται να υιοθετούν και να χρησιμοποιούν ως άλλοθι για τα προβλήματά τους. Προεξάρχουσα αυταπάτη, εκείνη που λέει ότι αν ο Άγιος Βασίλης επισκεφτεί ένα σπίτι, οι ιδιοκτήτες είναι ασφαλείς και μπορούν να αγνοήσουν την απουσία του τροφαντού αγίου από το σπίτι του γείτονα, αφού κατά πάσα πιθανότητα ο γείτονας φταίει ο ίδιος για την κατάντια του, ενώ οι προαναφερθέντες εξασφαλισμένοι νοικοκυραίοι οφείλουν να φροντίζουν μόνο τα του οίκου τους και δεν μπορούν να ασχολούνται με όλο τον κόσμο».
Το λογύδριο του Υπευθύνου Φαρισαϊσμού και Διγλωσσίας έκλεισε μέσα σε έντονα χειροκροτήματα και δυνατά επιφωνήματα επιδοκιμασίας των παρισταμένων.
Παρ’ όλα αυτά, ένας οξυδερκής παρατηρητής θα διέκρινε κάποιον προβληματισμό στα πρόσωπα των συγκεντρωμένων.
«Πολύ ικανοποιητικά όλα αυτά…» σχολίασε ο Κυβερνήτης. «…αλλά σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να γίνουν συστάσεις στη Βία να περιορίσει κάπως τη δραστηριότητά της. Η μέχρι τώρα συνεργασία μας μαζί της ήταν εξαιρετικά επιτυχημένη και καρποφόρα, όμως κάποιες φορές παρασύρεται και ξεφεύγει από τα όρια. Ειδικά οι ληστείες και οι δολοφονίες μέσα σε σπίτια δεν πρέπει να ξεπερνούν την κόκκινη γραμμή γιατί ο φόβος μπορεί να μετατραπεί σε οργή και να υπάρξουν ταραχές. Η ισορροπία του τρόμου χρειάζεται επιδέξιους χειρισμούς για να διατηρηθεί. Να υλοποιηθούν όλα όσα αναφέρθηκαν πρωτύτερα και να με κρατάτε ενήμερο. Είστε ελεύθεροι».
Το συμβούλιο διαλύθηκε και οι πάντες επέστρεψαν στις θέσεις τους για να επιτελέσουν το θεάρεστο έργο τους της τέλειας απομίμησης του παραμυθιού των Χριστουγέννων του οποίου ο θάνατος τούς είχε προσωρινά ανησυχήσει.
Ο κόσμος πείστηκε ότι ήταν χαρούμενος και ευτυχισμένος όπως προστάζει το πνεύμα των εορτών, κατάπιε γαλοπούλες μεγαλωμένες με συνθετική τροφή και αντάλλαξε ευχές των οποίων το νόημα είχε χαθεί προ πολλού.
Πολλοί υποπτεύθηκαν το κίβδηλο του πράγματος, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία, ακόμη και των υποψιασμένων, προτίμησε να τροφοδοτήσει το σύννεφο με τις αυταπάτες το οποίο μέρα με τη μέρα μεγάλωνε και εξαπλωνόταν πάνω από την πόλη η οποία ζούσε πλέον αποκλειστικά στην πολύχρωμη πραγματικότητα των ψευδαισθήσεων.
Όταν το δημοφιλές νέφος αναπτύχθηκε σε βαθμό γιγαντισμού, ο κόσμος άρχισε να δυσανασχετεί αλλά ήταν πλέον πολύ αργά. Οι αυταπάτες έσκασαν σαν ατομική βόμβα ανήμερα των Φώτων και το μανιτάρι αερίων που σχηματίστηκε οδήγησε στο θάνατο χιλιάδες.
Για άλλη μια φορά, η πραγματικότητα αποδείχθηκε σκληρό καρύδι που δεν ηττάται με ευσεβείς πόθους.
Οι κρατούντες, επίσης για άλλη μια φορά, το έσκασαν με ιδιωτικό τζετ πριν ξεσπάσει το κακό.
Όσοι επέζησαν έθαψαν τους νεκρούς και έδωσαν όρκο ότι δεν θα επιτρέψουν ποτέ ξανά στη Λήθη, στη Βία και στην Αυταπάτη να ορίσουν τις ζωές τους.
Ως γνωστόν, οι όρκοι δύσκολα τηρούνται.
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ.]
