Diagonal
Ο μυστικός ραδιοφωνικός σταθμός Radio España σίγησε για πάντα. Ήρθαν χθες οι στρατιώτες. Η έφοδος ήταν σφαγείο. Δυο αγόρια εκτελέστηκαν επί τόπου. Ένα κορίτσι πέρασε μέσα απ΄τα χαρακώματα, ένα κορίτσι χάθηκε μες στα σήματα. Μετά η άνοιξη τέλειωσε για πάντα.
Εκείνο τ’ απόγευμα εμπρός στα μάτια μου γεννιόταν ένας καινούριος αστερισμός, ένα σημάδι στα νεφελώματα. Όλα όσα γνώρισα, να ξέρεις, σκόρπισαν εκείνο τ’ απόγευμα.
Όλο λέει πως θα βρέξει. Φθάνουν παράξενα νέα, για μια καταιγίδα που θα πλήξει τα μεσοδυτικά.
Έχω να σ’ ακούσω από τότε. Εκεί, στην άλλη άκρη του κόσμου σου, κοίτα, περνά απ’ το δρόμο ένα κορίτσι. Είναι χλωμό, μ’ άλικα χείλη βαμμένα απ’ τα πέταλα των γερανιών. Τα μάτια του τ’ ανάβει το σπίρτο. Μοιάζει κάπως αφελής, μα στ’ αλήθεια είναι ραφινάτη και τολμηρή. Την καθοδηγεί ο καλός της άγγελος.
Η τάξη της Παρθένου
Κρατούσε μια μικρή εικόνα του Λαζάρου. Φορούσε ένα κάτασπρο φουστάνι. Μέχρι χθες άνηκε στην τάξη της Παρθένου Μαρίας. Όμως τώρα πια όλα διαλύθηκαν και ο κόσμος όπως τον ήξερε έγινε συντρίμμια. Φταίει εκείνος και η ρωγμή στη ροτόντα και η νύχτα που άναβε με τις θαμμένες λάμπες της.
Η ωραία Άννα
Η Άννα χορεύει κάτω απ’ τα φώτα. Είναι νέα, όλοι της οι φίλοι είναι τρελοί από έρωτα μαζί της. Και όμως εκείνη δεν δίνει δεκάρα. Έτσι είναι η Άννα. Διασκεδάζει με την καρδιά της όταν ζηλεύουν ή λυπούνται για την αδιαφορία της. Οι δικοί της είναι ξεγραμμένοι. Το χωριό, οι σκληρές νύχτες, ο χειμώνας που στάθηκε πάντα εμπόδιο έσβησαν για πάντα. Η Άννα έθαψε τη μέρα που στάθηκε σαν όλους τους άλλους στη γραμμή της, πληρώνοντας τ’ ανυπολόγιστο αντίτιμο που κοστίζει μια απουσία. Βγήκε στις εθνικές οδούς, πάνω σε πλοία των δρόμων που δεν αλλάζουν κατεύθυνση, που κρατούν την μοιραία τους πορεία κόντρα σε κάθε ρεύμα, σε κάθε δυσκολία. Η Άννα πεθαίνει αργά στην πόλη που λάτρεψε, όμορφη και γι’ αυτό πιο μόνη απ’ τον καθένα.
Πρεμιέρες
Το θέατρο του Φοίνικα κάνει πρεμιέρα απόψε. Όλη η καλή κοινωνία θα βρίσκεται εκεί. Δικαστές, προϊστάμενοι της δημόσιας διοίκησης, αρχιερείς, τα σώματα.
Πάντα τα σώματα στην καρδιά της αναμνηστικής φωτογραφίας, με φόντο τις εργατικές συνοικίες που μες στο σαββατόβραδο αγαπήθηκαν παράφορα και πέθαναν παράφορα.
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Φωτογραφία: Robert Frank.]
