frear

Μαρίνα Τσβετάγιεβα: Σίβυλλα

[Σαν σήμερα, 8 Οκτωβρίου του 1892, γεννήθηκε στη Μόσχα η Μαρίνα Ιβάνοβνα Τσβετάγιεβα.]

Σίβυλλα (Ι)

Η Σίβυλλα: γερασμένη, η Σίβυλλα: στύλος.
Πέθαναν όλα τα πουλιά, μα μπήκε ο Θεός.

Η Σίβυλλα: μεθυσμένη, η Σίβυλλα: στεγνή.
Μαράθηκαν οι φλέβες: ο σύζυγος ζηλεύει!

Η Σίβυλλα: έσπασε, η Σίβυλλα: χασμουρήθηκε
Το μετρικό κι ο θάνατος! – Κούτσουρο ανάμεσα στις κόρες.

Δέντρο κραταιό στο δάσος γυμνό –
Θόρυβο έκανε η φωτιά στο δέντρο αρχικά.

Μετά, στο βάρος των αιώνων – φυγή, άξαφνα,
Φάνηκε ο Θεός με χέρια στεγνά.

Και ξαφνικά, απεγνωσμένα να ψάξει απ’ έξω:
Με την καρδιά και τη φωνή έπεσε: μέσα μου.

Σίβυλλα: μάντισσα! Σίβυλλα: θόλος!
Έτσι ο Ευαγγελισμός συνέβη εκείνη

Τη στιγμή που δε γερνά, έτσι όπως το γκρίζο των χορταριών
Το εφήμερο της παρθενίας, σπηλιά εγένετο,

Για την εκπληκτική φωνή…
Έτσι και η αστρική αύρα
Η Σίβυλλα: εγκατέλειψε τους ζωντανούς.

5 Αυγούστου 1922

Σίβυλλα (ΙΙ)

Πέτρινος o σβώλος, γκρίζος,
Από αιώνες ξέκοψε τη συγγένεια.
Το σώμα σου – σπηλιά
Των δικών σου φωνών.

Τα σωθικά – τη νύχτα, μέσα απ’ τη τυφλότητα
Ο αιώνας, τη τυφλότητα των πολεμίστρων.
Κωφάλαλο φρούριο
Πάνω από την ανομοιομορφία των θεριστών.

Καλύπτουν οι νεροποντές τους ώμους
Με πανωφόρι, μουχλιάζει το μανιτάρι.
Χιλιετίες παφλάζουν
Στους μαρμαρωμένους όγκους.
Θλίψη θλίψη! Κάτω απ’ το πάχος
Ο αιώναw, στα διορατικά σκοτάδια –
Πήλινα θραύσματα
Των βασιλείων και η σκόνη του δρόμου

Των μαχών . . .

6 Αυγούστου 1922

Σίβυλλα (ΙΙΙ)

Η Σίβυλλα – στο βρέφος:
Κούρνιασε στο στήθος μου,
Βρέφος :
Η γέννηση – είναι η πτώση στις μέρες.

Από τα πανύψηλα απόκοσμα βράχια,
Το βρέφος μου
Έπεσε τόσο χαμηλά !
Πνεύμα ήσουν, στάχτη έγινες.

Κλάψε, μικρό μου, για κείνους και για μας:
Η γέννηση – είναι η πτώση στην ώρα!

Κλάψε μικρό μου και ξανά και ξανά:
Η γέννηση – είναι η πτώση στο αίμα,

Και στη στάχτη,
Και στην ώρα . . .

Πού είναι η ανταύγεια των θαυμάτων του;
Κλάψε μικρό μου: η γέννηση στο βάρος!

Που είναι οι γενναιοδωρίες του;
Κλάψε μικρό μου, : η γέννηση στον υπολογισμό,

Και στο αίμα,
Και στον ιδρώτα . . .

Μα θα σηκωθείς! Εκεί που στον κόσμο
Θάνατο λένε – πτώση είναι στη σκληρότητα.

Μα θα δεις ! Εκείνο που στον κόσμο – αιώνας
Διαρκής – γέννηση είναι στο φως.

Κι’ απ’ δω –
Στους αιώνες.

Ο θάνατος, μικρούλη, δεν είναι να κοιμάσαι, μα να σηκώνεσαι,
Να μην κοιμάσαι, μα πίσω να γυρνάς.

Κολύμπα, μικρούλη! Το πόδι
Ήδη πάτησε . . .

– Εξέγερση στη μέρα.

17 Μαΐου 1923


Μετάφραση από τα ρωσικά: Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης

Σε λίγο καιρό κοντά σας με νέο ηλεκτρονικό τεύχος στο mag.frear.gr

Mag.frear.gr – Τα ηλεκτρονικά μας τεύχη