ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟ (1)
Η πόλη
ξεδιπλωμένο καυσαέριο
αγκομαχά τα σωθικά της λίγο λίγο
φτύνοντας λαίμαργα την πέτρα
έναν τόνο,
λέει το γραφτό της
κάθε μέρα ίδιο
έτυχε και μεγάλωνε ρηχά
θόλωσε εαυτήν
πεζεύοντας για την πλατεία λαιμητόμο.
Η πόλη μας είναι μεγάλη και θολή
δεν μας βαστά να τη χαρούμε πιο γαλήνια,
να περπατήσουμε στη θάλασσα γυμνοί
να κρεμαστούμε από τα φινιστρίνια.
Να αναδευτεί η τρέλα μας
δεν μπόρει,
μες τον αλαλαγμό του τίποτα
πιάνει βαπόρι.
***
ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟ (2)
Τρέχω
σε μένα τρέχω,
ν’ αξιωθώ να δω τα αξιοθέατά μου
φρασεολογώντας μια νεόκοπη λυδία –
λίθο για τους εξεγερμένους, κι αίμα
για τα κεφάλια που θα πέσω.
Μένω
σε μένα μένω,
κι ας ανακηρυχτώ να πω κηρύγματά μου
σημειολογώντας μιαν ατέρμονη θεωρία –
χάους για τους αιωρημένους, κι ηχούς
για τα βουνά που θα κατέβω.
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Ζωγραφική: Daria Petrilli .]
