Γυμνοβασία στ’ άγονα
μέρη τ’ ακατοίκητα
προς τα όρη τα μεγάλα [2]
νεκύων στιχάρια,
κρόσσια πετραχηλίων [3],
ένστικτα αντί τροφής
σκοτεινών μηρυκασμών
θανής της μοναδικής [4].
Ψύχω μετ’ ολοφυρμών.
Φέρουσα γαία γυνή
βαστούσα εξ ομφαλού
με ύβρεως επίκληση
ευλογεί την εξ όρου,
«Τ’ ανάκλαυμά σου, γυνή,
κλήρος του απογόνου,
ημών η συνάντηση
το κληρωτό του κόσμου».
Ροφούμαι υπό χαρτών [5].
Κεκοινολόγημαί σοι,
αρχός ημών ηκούσθην.
……………………………………………………………………………………..
Σημειώσεις:
1. Αρχός εκ του ρ. άρχω, ο αρχηγός.
2. Κατά τον Ησίοδο, στην κορυφή των Μεγάλων ορέων της Αφρικής κατοικεί ο Άτλας.
3. Το στιχάριο είναι κοινό ένδυμα για διακόνους, ιερείς κι αρχιερείς. Είναι πάντοτε λευκό, διότι συμβολίζει την αγνότητα και το φως. Το επιτραχήλιο ή κοινώς πετραχήλι είναι κοινό ένδυμα σε ιερείς κι αρχιερείς. Τα κρόσσια του, σύμφωνα πάντοτε με την παράδοση της Εκκλησίας, συμβολίζουν τις ψυχές των ανθρώπων του ποιμνίου, για τις οποίες είναι υπεύθυνοι και θα λογοδοτήσουν την Ημέρα της Κρίσεως.
4. «Ενώ οι δειλοί και άπιστοι και μολυσμένοι με βδελύγματα και φονιάδες και πόρνοι και μάγοι και ειδωλολάτρες, και όλοι οι ψεύτες, θα έχουν τη μερίδα τους μέσα στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος» (Αποκ. 21:8).
5. Χαρτός εκ του ρ. χαίρω, ο πρόξενος χαράς.
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Φωτογραφία: Γιάννης Β. Κωβαίος.]