Μετάφραση: Δημήτρης Αγγελής
Η ΠΙΟ ΨΗΛΗ ΠΕΤΡΑ / LA PIEDRA MÁS ALTA
Πήγα μετρώντας τις πέτρες του δρόμου
μία προς μία
όλες
Η πιο ψηλή πέτρα
ήταν το σύννεφο του ονείρου σου
το κοίλωμα του ονείρου σου
Εγώ το έμαθα
και συνέχισα μετρώντας τις φορές που η αγάπη
μας άνοιξε τις πόρτες της μοίρας.
ΣΙΒΥΛΛΑ / SIBILA
Στην πυρά του χρόνου
αναλώνονται οι ρημαγμένες μέρες
Η φωτιά μιας άλλης ιστορίας
τρέφει την πυρκαγιά μιας απρόβλεπτης πράξης
Κοίτα την κάμινο
όπου εσύ όπου εγώ
κατακαιόμαστε κορώνουμε
ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΣΚΙΕΣ / HABLAR SOMBRAS I
Δυο άντρες πέθαναν στο δρόμο
ο ένας πήγαινε αντίθετα στον ήλιο
ο άλλος αντίθετα στη ζωή
Σε τίποτα δεν χρησίμευσε στην ιστορία η διπλή θυσία
Για τον πρώτο
η πάλη ήταν μια μορφή αποχαιρετισμού
Για τον άλλο
ένας δρόμος ανάμεσα σε δύο φυγές
ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΣΚΙΕΣ ΙΙ / HABLAR SOMBRAS II
Στο δρόμο συζητούσαν δυο άντρες
δυο άντρες σχεδίαζαν το μέλλον
ο ένας είπε ο Ήλιος
ο άλλος το Φεγγάρι
Στον ουρανό τ’ αστέρια ένωσαν τις σκιές της μέρας
το χάος της καταγωγής
το έρεβος του Θεού
Στο δρόμο του στόματος
δυο άντρες κρίνουν τη μοίρα των λέξεών τους.
ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΟΥΛ ΑΝΤΣΕΛ / EPITAFIO PARA PAUL ANTSCHEL
Υπάρχει ένα λουλούδι στη μέση της πεδιάδας
είναι το λουλούδι των ωραίων ημερών
Οι άνθρωποι σκάβουν τριγύρω
ψάχνοντας τη ρίζα της ομορφιάς
σκάβουν στη γη βαθιά
Κάτω απ’ την ανακινημένη γη
ζουν τα σκουλήκια της βροχής
ΜΥΚΟΝΟΣ / MYKONOS
Κοίτα τους ανέμους που σκαρφαλώνουν ανάμεσα στις πέτρες
ξεριζώνοντας τα ιερά χορτάρια του καλοκαιριού
Κοίτα τα κύματα λειαίνοντας την πυκνότητα της ακτής σου
τη γλώσσα στις αμμουδιές σου
Μπορείς ν’ ακούσεις τα τραγούδια του αλέσματος
το αλεύρι που λευκαίνει το γαλάζιο τ’ ουρανού σου;
Μπορείς να κάνεις τα χέρια σου κούπα
και να δεχτείς το φως του μεσημεριού;
[Από τη συλλογή Hablar sombras, Andraval Ediciones, Culiacán 2013 του Μεξικανού ποιητή Μάριο Μποχόρκεθ (Los Mochis, Sinaloa, 1968).]