Είμαι ένας μικρός αχινός
φώναξε κάποιο ζωντανό
παίζω φλάουτο
φοράω πράσινο του δάσους φανελάκι
αδυνατώ να ερμηνεύσω γιατί
δεν βγαίνουν νότες
από μέσα
παρά μόνο κάτι κίτρινα
σαν αηδόνια κελαηδούν
χωρίς κεφάλι
και μιλούν
στις νότες
που έχω
για μπότες.
****
…από ραδιοφωνική εκπομπή του μέλλοντος…
Υπάρχουν ανθολογίες εκεί έξω;
Δόρατα αιχμηρά;
Λεγεώνες ονείρων;
Κύματα επτά.
Υπάρχουν στάχτες;
Οδύσσειες;
Σας ομιλεί ο αυτόματος μαυροπίνακας.
Η φωνή έχει ενεργοποιηθεί μετά από 24
παγκοσμίους πολέμους:
Λακότα Σιού 111 απολογισμός.
Υπάρχουν αντίδοτα στον Άδη;
Προσομοίωση μάνας υπάρχει;
Ας είναι έστω μια απροσδιόριστη μορφή.
Δρεπάνι;
Ξανθό ξύλο να καίγεται;
Μέρες μικρές;
Τόποι ευτυχισμένοι;
Αγάπη πέρα από την αγάπη,
ποίηση πέρα από την ποίηση;
Υπάρχει άνθρωπος
μετά το τέλος του ανθρώπου;
[Από τη συλλογή Cabaret Voltaire, εκδ. μίνθη, Ιωάννινα 2016.]
