frear

Ένα ταξίδι – του Δημήτρη Τζάνογλου

Ήταν αργά το βράδυ όταν ξεκίνησαν από τις τούρκικες ακτές. Εδώ και πολύ ώρα έψαχνε τη μαμά του. Την είχε χάσει και ο ήδη υπάρχων τρόμος είχε αρχίσει να πολλαπλασιάζεται. Δεν ήταν στη βάρκα τους. Αλλά πώς; Αφού δύο λεπτά πριν επιβιβαστούν του κρατούσε το χέρι. Τουλάχιστον είχε τον θείο του μαζί. Αλλά η μαμά του; Πριν προλάβει να ψάξει παραπάνω, ένα κύμα ήρθε και αναποδογύρισε την βάρκα. Όλα έγιναν μαύρα. Παντού φωνές, ουρλιαχτά. Ακόμα και τότε συνέχισε να ψάχνει να βρει τη μαμά του αλλά πουθενά. Τα παγωμένα νερά τον έκαναν να πιστεύει ότι το τέλος είναι κοντά και ο φόβος επιβεβαιώθηκε όταν γαντζώθηκε στο πόδι του ένα βαρύ αντικείμενο τραβώντας τον στο βυθό. Καθώς πλησίαζε την άβυσσο, είδε ένα ακόμα σώμα να βουλιάζει. Δεν ήξερε πώς, αλλά ήταν σίγουρος ότι ήταν η μαμά του. Ήθελε να είναι σίγουρος ότι είναι η μαμά του. Η αναπνοή του δεν άντεχε άλλο και όταν πλέον οι πνεύμονές του γέμισαν νερό τα πάντα σκοτείνιασαν. Τουλάχιστον θα είχε συντροφιά τη μαμά του στο σκοτάδι. Για πρώτη φορά θα ήταν και οι δυο τους ελεύθεροι. Μαζί. Αιώνιοι κάτοικοι του νεκροταφείου της Μεσογείου.

[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Οι φωτογραφίες είναι από γλυπτά του Jason de Caires Taylor που εκτίθενται στο υποβρύχιο Μουσείο Ατλάντικο, στη Λανθαρότε των Καναρίων Νήσων.]

upl56b1b57d2416c

Σε λίγο καιρό κοντά σας με νέο ηλεκτρονικό τεύχος στο mag.frear.gr

Mag.frear.gr – Τα ηλεκτρονικά μας τεύχη