Περπατούσα αμέριμνος
σ’ ένα χωματόδρομο
τρεις ποδηλάτες
με προσπέρασαν
μου φάνηκαν
σαν άγγελοι της Αποκάλυψης
ωχροί και γιγάντιοι
αμείλικτοι κι αφοσιωμένοι
στο θεϊκό τους έργο
με προσπέρασαν
κι αδιαφόρησαν για μένα
αισθάνθηκα μηδενικό
και η αυτοπεποίθησή μου
εξαφανίστηκε
όλες οι αυταπάτες μου
πως κάτι σπουδαίο
έχω να κάνω στη ζωή μου
φύγανε μακριά
ίσως η Θεία πρόνοια
σκέφτηκα
να φρόντισε για μένα
μ’ έφερε στα ίσια μου.
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ.]
