Χθες κάποιος έσφαξε τον ήλιο•
Σκορπίστηκαν καυτά γύρω τα σπλάχνα.
Τι φρικτή, Θε μου, κτηνωδία!
Μας άφησε μνημεία παγωμάρας
Αμίλητους, κουβαριασμένους•
Το πτώμα, η ψυχρή δολοφονία…
Διαμελισμένο μες στο σύμπαν
Κανιβαλίζει φως ο γαλαξίας.
****
Θα πλάσω τις λέξεις μαστίγια
Τους κάλπηδες εμπόρους να χτυπήσω.
Θ’ αναποδογυρίσω πάγκους
Σεντούκια πρόστυχα
Φλουριά, πραμάτειες να σκορπίσω.
Ραβδί το ποίημα θα πίπτει!
Μες στο ναό της τέχνης
Πώς τολμήσανε;
